Wykład - uznanie za zmarłego (I sem)

UZNANIE ZA ZMARŁEGO - stwierdzenie zgonu przeprowadza się jeżeli śmierć jest pewna. Natomiast uznanie za zmarłego ma miejsce jeżeli człowiek zaginął, a więc nie mamy pewności czy żyje czy nie. Czas oczekiwań wynosi 10 lat, od roku kalendarzowego kiedy była ostatnia wiadomość o nim. Rok nie liczy się od dnia zaginięcia ale od ostatniego dnia roku, w którym zaginął. Ten termin ulega niekiedy skróceniu, ustawodawca skrócił go do 5 lat w przypadku osób co najmniej 70 letnich. Nie można uznać za zmarłą osoby, która nie miałaby lat 23. Skąd ta bariera? Ustawodawca uznał że dziecko zaginie w czasie dzieciństwa, jest szansa że dziecko się odnajdzie, będąc pełnoletnim zacznie szukać swojej rodziny, 10 lat podstawowy
5 lat skrócony
osoby do 23 roku życia nie mogą być uznane za zmarłe
Sąd wskazuje datę śmierci, w tej dacie ustaje jej małżeństwo, ustaje dziedziczenie, ustaje władza rodzicielska jeżeli taka byłą. Sąd wskazuje konkretną datę, jeżeli nie ma konkretnych danych stwierdza to kodeks, wtedy za datę śmierci uważa się pierwszy dzień terminu wyczekiwania. W przypadku uznania za zmarłego istnieje pewne ryzyko. [ucieczka za granicę] po powrocie takiej osoby uchyla się ten akt. Przysługuje jej roszczenie o zwrot majątku, który już rozdano. Jeżeli spadkobiercy wydali wszystko, nie muszą tego zwracać. W sytuacji podwójnego małżeństwa, jeżeli małżeństwo zawarte w dobrej wierze to nie będzie unieważnione, jeżeli współmałżonek nie zawarł nowego małżeństwa uważa się że małżeństwo trwa.
... zobacz całą notatkę