To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Uznanie państwa w prawie międzynarodowym
Uznanie państwa - akt prawny, w którym inne państwa wyrażają gotowość stosowania względem państwa nowo powstałego powszechnego prawa międzynarodowego; dwie podstawowe teorie na temat istoty uznania państwa:
teoria deklaratoryjna - państwo staje się podmiotem prawa międzynarodowego z chwilą swego powstania, a uznanie go przez inne państwa tylko potwierdza ten stan, rozszerza zakres uprawnień oraz normalizuje jego pozycję międzynarodową; skutki międzynarodowoprawne uznania powstają więc z chwilą, gdy sytuacja faktyczna spełnia międzynarodowoprawne warunki uznania;
teoria konstytutywna - wychodzi z założenia, że wprawdzie faktyczny byt państwa jest niezależny od uznania go przez inne państwa, ale takie uznanie jest koniecznym warunkiem nabycia podmiotowości prawnomiędzynarodowej; skutki międzynarodowoprawne powstają tu dopiero z momentem uznania;
W doktrynie istnieją też koncepcje mieszane - deklaratoryjna po stronie uznawanego i konstytutywna po stronie uznającego. Jeśli prawo międzynarodowe określa pojęcie państwa, to jednostka geopolityczna odpowiadająca temu pojęciu jest państwem w sensie prawa międzynarodowego niezależnie od uznania jej w tym charakterze przez inne państwa - na płaszczyźnie obowiązywania prawa międzynarodowego uznanie państwa ma więc charakter deklaratoryjny; z drugiej strony prawo międzynarodowe nie działa samoczynnie i z natury rzeczy jest stosowane tylko w stosunkach między państwami, które wzajemnie się uznają - toteż na płaszczyźnie stosowania prawa międzynarodowego uznanie państwa ma charakter konstytutywny;
Powstanie państwa jest kwestią stanu faktycznego. Odmowa uznania oznacza tyle, że między tymi państwami nie zostaną nawiązane żadne dyplomatyczne. Nie przeszkadza to, by oba były jednocześnie członkami tej samej organizacji. Uznanie jest jednostronne i dotyczy tylko państw (po obu stronach). Uznanie to wyraz kompetencji państwa, nie ma więc obowiązku. Jest to akt oceny i polityczny. Uznanie nie oznacza ustanowienia stosunków dyplomatycznych. Może być indywidualne lub zbiorowe, na ogół było traktowane jako bezwarunkowe. Obecnie ta bezwarunkowość dotyczy uznania de facto, które jest nieodwracalne i bezwarunkowe. Uznanie de iure może mieć charakter warunkowy. USA przyjęły politykę: nowe państwo powinno mieć zdolność do obrony i powinno w sposób trwały zrzucić monarchię. Obecnie warunkowanie uznania dokonuje się przez oświadczenie WE - nie będą uznawane jednostki, które powstaną w rezultacie agresji, uznanie musi być powiązane z rozważeniem konsekwencji dla państw sąsiednich, konieczność przestrzegania praw człowieka i mniejszości, zasada rządów prawa, zapewnienie bezpieczeństwa w regionie, nie rozprzestrzenianie broni jądrowej). Uznanie może legitymować secesję. Odmowa uznania niekoniecznie oznacza zakaz uznawanie jakichkolwiek skutków prawnych państwa nieuznawanego. Uznania nie wolno wycofywać.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)