To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Johna Locke'a koncepcja stanu natury, umowy społecznej i społeczeństwa politycznego.
STAN NATURY - nie ma on u Locke'a charakteru historycznego i nie jest próba odpowiedzi na pytanie o najwcześniejszy stan ludzkości, mógł się on przydarzyć zarówno dawniej jak i współcześnie; jest to w pewnym sensie eksperyment myślowy, hipotetyczna sytuacja. Chociaż przyznaje, ze stan natury panuje m.in. pomiędzy książętami i władcami niezależnych rządów na całym świecie.
• Rządzi tu obowiązujące każdego prawo naturalne - „wolność natury nie zna innych ograniczeń poza prawem natury” (w jego granicach człowiek posiada „zupelną wolność w działaniu oraz rozporządzaniu swymi majatkami, osobami”), ale bywa ono gwałcone, co często bywa podstawą roszczeń - wszelkie zgodne z prawem natury rewindykacje są w pełni uzasadnione (prawo do karania, nawet karą śmierci, wykroczeń przeciw prawu natury i uprawnienie do domagania się naprawienia szkody przez tego, kto ją wyrządzil)
• Locke nie wyklucza istnienia tu dość rozwiniętych stosunków społecznych. Jest to stan społeczny, nie tak doskonaly jak społeczeństwo polityczne, ale umożliwiał wspolpracę między ludźmi, zapewniał pewną ochronę ich własności
• Kierując się antropologią indywidualistyczną tw. iż człowiek jest istota społeczną, a interesy jednostek są w jakims stopniu zbieżne: jednostki interesują się sobą przede wszystkim, by moc nawiązać korzystną dla obu stron wspólpracę. Człowiek walczy o przetrwanie przede wszystkim z przyrodą, ktorą opanowuje dzięki pracy, a nie z innymi ludzmi. Stan natury nie musi być koniecznie stanem wony - nie idealizowal go jednak - jest on pełen niebezpieczeństw wynikających zwłaszcza stąd, iż każdy sam sobie wymierzał sprawiedliwość, był sędzią we własnych sprawach. Owa horyzontalność relacji między jednostkami była głównym problemem w stanie natury - jednostki dochodzą swoich praw bezpośrednio, brak możliwości odwołania się do podmiotu, który byłby sędzią. To właśnie owa niedogodność życia w stanie natury (stan natury nie jest w swojej istocie stanem wojny, ale w sposób nautralny może się weń przekształcić - „momeny hobbesowski” w teorii Locke'a) motywuje jednostki do zawiązania społeczeństwa i powołania instytucji politycznych („Chętnie przyznam, iż rząd obywatelski jest właściwym środkiem na niedogodności stanu natury…”). Inną motywacją (podkreśloną przez Manenta) - czynniki ekonomiczne, ściślej niebezpieczeństwo głodu i ciągłe zagrożenie własności. W społeczeństwie można liczyć na to, iż władza skuteczniej ochroni prawa własności jednostek. • Locke wymienia owe niedogodności: brak prawa pozytywnego, ludzie lekceważą prawo naturalne; brak bezstronnego sędziego; brak władzy podtrzymującej i wykonującej wyroki.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)