To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Temat 5. System gwarantowania depozytów.
Pierwszy system gwarantowania depozytów powstał po doświadczeniach Wielkiego Kryzysu w Stanach Zjednoczonych - FDIC (Federal Deposit Insurance Corporation) w 1933. Na szerszą skalę takie systemy zaczęły się tworzyć w innych krajach w latach 60-tych (Norwegia, Finlandia, Niemcy). Następnie dopiero lata 80-te (w związku z zaleceniem UE)i 90-te (w 1994 roku powstała konkretna dyrektywa) to okres szybkiego rozwoju systemów gwarantowania depozytów. Cele systemów gwarancyjnych to:
(od strony banków) stabilizacja systemu bankowego poprzez zmniejszenie możliwości masowych wypłat depozytów, tj. runu na banki
(od strony klientów) ochrona konsumenta (przeciętnego deponenta), który nie jest w stanie samodzielnie ocenić kondycji banku będącego instytucją zaufania publicznego
Gwarantowanie depozytów może mieć charakter:
Bezpośredni - wypłaty depozytów klientom upadłych banków (pay box system)
Pośredni - ratowanie banków przeżywających kłopoty finansowe (risk minimizer system)
Zwykle ratowanie całych banków jest tańsze niż wypłata depozytów.
Problem polega na tym, że klient leci jak ćma do światła, do banku który oferuje największe oprocentowanie depozytów i nie troszczy się o kondycję banku, gdyż wypłatę środków ma zagwarantowaną. Często zdarza się, że ekstremalnie wysokie oprocentowanie depozytów wynika właśnie ze słabej kondycji banku, co zagraża, w kontekście tamtego zjawiska, kondycji całego sektora. Takowy system gwarancji powoduje zjawisko Moral hazard (banki biorą na siebie za duże ryzyko), z którym można walczyć przez:
Niepełne, limitowane gwarancje - obecnie prawie niestosowane
W przypadku gwarantowania pośredniego - maksymalizacja odpowiedzialności właścicieli
Główne cechy systemów gwarantowania depozytów: Zasady przynależności - przynależność jest obowiązkowa
Zakres i przedmiot gwarancji - wszystkie imienne należności klienta od banku, do wysokości 100'000 euro
Zakres działalności instytucji gwarantującej depozyty (pay-box czy risk minimizer)
Sposób finansowania instytucji gwarantującej depozyty (ex post i ex ante w stosunku do wystąpienia problemów)
Dyrektywy UE na temat gwarantowania depozytów:
Gwarancjami są objęte depozyty imienne, określona grupa deponentów może być wyłączona z gwarancji (instytucje finansowe, rząd, dyrektorzy i menedżerowie bankrutującego banku, właściciele co najmniej 5% akcji)
Minimalny poziom gwarancji wynosi 100'000 euro
Każda instytucja kredytowa powinna być członkiem systemu gwarantowania depozytów działającego w danym kraju
(…)
…, ale prawdopodobnie środków nie starczyłoby na wypłatę tak dużej liczby depozytów i tu sprawdza się doktryna „too big to fail”.
Zanim w grudniu 1994 powstał Bankowy Fundusz Gwarancyjny, od 1989 to Skarb Państwa miał na sobie odpowiedzialność za wkłady oszczędnościowe. Aktualnie jest to system zgodny z dyrektywą UE, obowiązkowy, gwarantujący do 100'000 euro, typu risk minimizer (ratowanie banków), finansowany ex post…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)