To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Społeczeństwo polskie. Cechy społeczeństwa polskiego w 20-leciu międzywojennym
→ społeczeństwo rolnicze ; większość ludności mieszkała na przeludnionej wsi ( problem reformy rolnej zyskiwał szczególne znaczenie) a migracja do miast była ograniczona ze względu na słabość przemysłu. → drugą liczebnie grupę stanowiła klasa robotnicza ( 29 %) będąca w trudnej sytuacji materialnej. → w lepszej sytuacji były grupy inteligencji i drobnomieszczaństwa a elitę stanowiły burżuazja i ziemiaństwo. → społeczeństwo było wielonarodowościowe ; 1/3 obywateli należała do mniejszości narodowych * W okresie tym społeczeństwo polskie było zamkniętym - przejście z klasy do klasy było trudne. → II wojna światowa przyniosła zmiany: spadek ludności z 35 do 24 milionów straty wśród inteligencji burżuazji i ziemiaństwa wskutek represji okupantów prawie zanik mniejszości narodowych - wskutek eksterminacji Żydów wysiedleń Niemców Ukraińców i Białorusinów. b/ Zmiany w społeczeństwie polskim po II wojnie światowej → zjawisko migracji związane ze zmianą granic ( np. napływ ludzi z tzw. Kresów na tzw. Ziemie Odzyskane) oraz napływ ludzi ze wsi do miast w związku z forsowną industrializacją. Efektem tych procesów była dla wielu Polaków utrata małej ( lokalnej) ojczyzny. → wskutek reformy rolnej oraz nacjonalizacji przemysłu zniknęły ziemiaństwo i burżuazja. Likwidacja wolnego rynku w ramach tzw.” bitwy o handel ”przyniosła niemal zanik klasy średniej. → zmieniła się sytuacja inteligencji ; inteligencja przedwojenna spychana była na boczny tor a jej miejsce zajmowali ludzie nowi na podstawie kryterium politycznego i pochodzący z rodzin chłopskich lub robotniczych którym ułatwiano zdobycie wykształcenia.Pokłosiem tej polityki były później tzw. punkty za pochodzenie. → zaczęła tworzyć się nowa warstwa społeczna związana ze sprawowaniem władzy - tzw. nowa klasa wg Milowana Dzilasa ( Nomenklatura partyjna - najogólniej oznacza ono pracowników aparatu partyjnego oraz mianowanych przez władze partyjne urzędników i funkcjonariuszy państwa organizacji społecznych i administracji przemysłowej) → w epoce Gomułki ( 1956-1970) liczba ludności miejskiej przewyższyła liczbę mieszkańców wsi - pojawiło się społeczeństwo industrialne cechujące się egalitaryzmem ( zacierały się różnice materialne między rolnikami robotnikami i pracownikami umysłowymi.) → w dekadzie gierkowskiej (1970-1980) wzrosła rola klasy robotniczej zwłaszcza górników i hutników. Płace robotników przekraczały płace pracowników umysłowych. → u schyłku PRL widoczny był wzrost wykształcenia społeczeństwa ale zaznaczyło się zjawisko jego starzenia się
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)