Wykład - siła skurczu, sem IV

Siła skurczu jest uzależniona głównie od zwiększonego dopływu krwi do komór i przedsionków, który powoduje ich lepsze wypełnianie i rozciągnięcia włókien sercowych przed skurczem podczas stopniowego wypełniania komór krwią pod koniec rozkurczu.
Mechanizm Sterlinga-siła skurczu jest proporcjonalna o początkowej długości komór. Rozciąganie powoduje zmiany w wymiarach i przestrzennej strukturze sarkomerów. Zwiększenie wstępnego obciążania (lub ciśnienia żylnego)wywołuje silniejszy skurcz, co wywołuje silniejszy skurcz,pozwalający sercu na przepompowanie większej ilości krwi.
Objętość krwi dopływającej do serca zależy od:
-objętości krwi krążącej
-powiększenia lub zmniejszenia zbiornika żylnego
-wzrostu ujemnego ciśnienia krwi w klatce piersiowej związanego z pogłębieniem oddychania
-wpływu mięśni szkieletowych na przepływ żylny(mięśnie szkieletowe pomagają przepychać krew)
Ciśnienie krwi w naczyniach tętniczych zapobiega wyrzutowi
I faza- wzrost ciśnienia tętniczego utrudnia więc wzrost objętości w komorach (mechanizm Sterlinga)
II faza-wzrost siły skurczowej mięśnia sercowego
Spadek ciśnienia powoduje efekt odwrotny
Zmiany kurczliwości serca
-Wzrost siły skurczu mięśnia sercowego przy takim samym wstępnym obciążeniu ,nie ma zwiększonego wpływu krwi do komór.
-wzrost obciążenia wstępnego zwiększa siłę skurczu przez mechanizm Sterlinga a czas potrzebny do wytwarzania maksymalnego ciśnienia nie zmienia się
-zmiany kurczliwości prowadzą do zmian maksymalnej siły skurczu oraz wpływają na czas trwania skurczu
... zobacz całą notatkę