To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozwiązywanie międzynarodowych sporów gospodarczych
Większość sporów międzynarodowych stanowią spory gospodarcze, większość zaś z nich jest sporami pomiędzy państwami a prywatnymi korporacjami. Te spory mogą być rozstrzygane:
albo na gruncie zawartego kontraktu, przewidującego postępowanie arbitrażowe (międzynarodowy arbitraż handlowy),
albo klasycznie na gruncie prawa międzynarodowego, wtedy jednak jedynie jeśli roszczenia podmiotu prywatnego wesprze w postępowaniu między państwami, państwo obywatelstwa (po wyczerpaniu przed podmiot prywatny środków prawnych dochodzenia sprawiedliwości). W przypadku takim zainteresowane rządy mogą sięgnąć do klasycznych technik wskazanych w art. 33 Karty NZ.
Wybór drogi jest dla stron sporu zawsze otwarty. Przy czym zauważmy, że nie chodzi o `prostą' alternatywę (kontrakt albo art. 33 Karty NZ).
Spór rozstrzygany na gruncie kontraktu - w razie tarć i negatywnego rozstrzygnięcia - przeniesiony być może w płaszczyznę międzypaństwową, a wtedy, jak wskazaliśmy, art. 33 Karty NZ oferuje rządom metody rozstrzygania sporu. Międzynarodowy arbitraż handlowy ma długą historię i poprzedza powstanie struktury sądów państwowych. Arbitraż jest naturalnym następstwem nieformalnej praktyki zwracania się do uznanych autorytetów, innych uczestników obrotu handlowego o rozstrzygnięcie sporów.
W czasie, gdy powstają sądy (krajowe) - ich złożone procedury, tempo postępowania, jego kosztochłonność, problem wykonania wyroku (z uwagi na konfigurację podmiotową stron postępowania wykonanie wyroku następować może w różnych porządkach prawnych) a także obawa nie rozumienia w pełni niuansów aktywności handlowych przez sędziów, powoduje, że międzynarodowy arbitraż handlowy staje się atrakcyjną wobec krajowego postępowania sądowego alternatywą. Bowiem, w założeniu, znosi wymienione słabości postępowania sądowego.
Handlowa społeczność dostarczała autorytetów sprawnych intelektualnie, doświadczonych, zdolnych do dostarczenia aprobowanych przez strony rozwiązań, a także szybkich i tanich w postępowaniu (praktyki arbitrażowe w obrębie Hanzy - XIII-XVII wiek). Niemniej wskazuje się jednocześnie na trzy okoliczności utrudniające -systemowo - rozwój międzynarodowego arbitrażu handlowego jako rozpowszechnionej formy rozstrzygania sporów handlowych:
Problem jasnej procedury. Postępowanie może toczyć się na podstawie ad hoc wypracowanych przez strony reguł, ale to potencjalne źródło niepożądanej zwłoki. Lepiej zatem, aby reguły były gotowe `przed' zaistnieniem sporu. Problem wsparcia krajowego. Problem stabilizowania się praktyki międzynarodowego arbitrażu handlowego jest szerszy - wywołuje pytanie o relacje międzynarodowego arbitrażu handlowego do krajowego porządku prawnego. Czasami zdarza się bowiem, że reguły arbitrażu handlowego wpisane są do prawa krajowego.
(…)
… jednak rozpowszechnionymi i używanymi w praktyce są dwa zbiory reguł:
ICC Rules (International Chamber of Commerce) - Reguły Międzynarodowej Izby Handlowej,
UNCITRAL Rules.
To modelowe ONZ-owskie rozwiązanie szuka zatem punktu równowagi pomiędzy zasadą uszanowania autonomii stron postępowania, a prawem państwa do stosownego zakotwiczenia postępowania w obrębie jego jurysdykcji.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)