To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
strefa niebezpieczna (SN) - obszar, w którym nie może przebywać zarówno ludności, jak i zwierzęta (przebywanie w tym obszarze dozwolone jest jedynie w specjalnych pomieszczeniach ekranujących, ograniczających narażenie) - dolna granica strefy niebezpiecznej odpowiada dopuszczalnej ekspozycji w ciągu pojedynczych minut na zmianę roboczą (w niektórych przypadkach dopuszcza się również ekspozycję kończyn na pola w tej strefie),
strefa zagrożenia (SZ) - obszar, w którym mogą przebywać jedynie pracownicy zatrudnieni przy źródłach pól - po przejściu specjalistycznego przeszkolenia i poddaniu się badaniom lekarskim, które wykażą brak przeciwwskazań do zatrudnienia w zasięgu pól ekspozycji zawodowej. W strefie zagrożenia można przebywać przez czas ograniczony, krótszy niż 8 godzin na dobę, tak aby przebywanie w polach występujących na stanowisku pracownika oraz specyfika pracy źródła pola i jego obsługi nie spowodowało przekroczenia dopuszczalnego wskaźnika ekspozycji - dolna granica strefy zagrożenia dopowiada dopuszczalnej ekspozycji w ciągu 8 godzin na zmianę roboczą,
strefa pośrednia (SP) - obszar zdefiniowany podobnie do strefy zagrożenia, w którym czas przebywania nie podlega ograniczeniom w ramach całej 8-godzinnej zmiany roboczej, strefa bezpieczna (SB) - obszar poza strefami, w których dozwolona jest jedynie ekspozycja zawodowa
Praca lub okresowe przebywanie osób wewnątrz stref ochronnych wiążą się z koniecznością podjęcia konkretnych środków zaradczych, obejmujących ochronę zbiorową
stosownie ekranów z materiałów odbijających, metalowych siatek,
leśnych pasów ochronnych,
podnoszenie kąta promieniowania anten,
zmiana parametrów mocy,
oraz ochronę miejscową
ekranowanie ścian,
ekranowanie okien, stosowanie materiałów pochłaniających energię PEM
i ochronę indywidualną przez:
używanie ubiorów ze specjalnych tkanin ochronnych (wtopione siatki metalowe o dobrym przewodzeniu elektrycznym),
stosowanie okularów ochronnych i maksymalne ograniczanie czasu osobistego napromieniowania.
Problem ewentualnej szkodliwości dla zdrowia promieniowania z masztów nadawczych, które budowane są na terenie całej Polski, budzi u niektórych osób bardzo dużo emocji.
Paradoksalnie, maszty sieci komórkowych emitują znacznie mniejsze promieniowanie niż niektórzy mogliby sądzić. Podczas gdy siła nadajników telewizyjnych lub radiowych sięga często kilku, kilkudziesięciu tysięcy watów, nadajniki sieci GSM emitują promieniowanie o mocy co najwyżej 100 watów
Natomiast zasięg jednej stacji bazowej ogranicza się do kilku, kilkunastu kilometrów. Wraz ze wzrostem odległości zmniejsza się również natężenie pola elektrycznego.
(…)
… jest na dachach budynków strefa cienia jest mniejsza. Jednak również w tym przypadku promieniowanie jest mniejsze niż by się to mogło wydawać Jest ono osłabiane jest przez materiały wykończeniowe dachów - beton, blachę, drewno.
Niekiedy największa część mierzonej energii trafia do urządzenia pomiarowego nie bezpośrednio od nadajnika, lecz jako sygnał odbity od fasad stojących w pobliżu budynków.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)