REGUŁY INTERPRETACYJNE.
Językowe reguły interpretacyjne - spełniają podstawową rolę w procesie wykładni prawa. Z punktu widzenia typu języka, którego dotyczą, można je podzielić na:
a)reguły semiotyki powszechnie przyjmowane dla określonego języka naturalnego (przedmiot ogólnej teorii języka).
b)reguły określające sposoby rozwiązywania specyficznych problemów semiotycznych powstających w jęz. prawnym.
Z pkt widzenia funkcji przez nie pełnionej w procesie wykładni prawa podzielić je można na:
reguły określające zasady rekonstrukcji normy postępowania - rekonstrukcja normy powinna być dokonywana w powiązaniu z kompleksem obowiązujących przepisów dotyczących określonej sprawy.
reguły określające zasady ustalania znaczeń poszczególnych zwrotów normy prawnej.
Systemowe reguły interpretacyjne - wyróżnienie ich jest w doktrynie dyskusyjne. Zastosowanie ich powinno w zasadzie w konkretnych interpretacjach służyć jedynie potwierdzeniu znaczenia normy wynikającego z jej dosłownego brzmienia. Pełnią funkcję reguł wyboru spośród różnych wersji znaczeniowych normy oraz w wyjątkowych wypadkach funkcję reguł korygujących, wpływając na modyfikację znaczenia norm prawnych. Wśród systemowych reguł interpretacyjnych wyróżniamy trzy grupy:
dyrektywy odwołujące się do postulatów zupełności i niesprzeczności systemu prawa.
dyrektywy opierające się na właściwościach struktury systemu prawa i budowy aktów normatywnych.
dyrektywy odwołujące się do zasad systemu (gałęzi) prawa.
Funkcjonalne reguły interpretacyjne - są mniej ściśle formułowane w doktrynie i często są przedmiotem sporów. Wprawdzie niesporna jest ogólna zasada, iż przepisy prawne należy interpretować tak, aby znaczenie przypisywane normie było zgodne z założonymi jej celami, chronionymi wartościami i funkcjami społecznymi. Pełnią funkcję reguł korygujących, wpływając na modyfikację znaczenia norm prawnych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)