Reforma skarbowa Władysława Grabskiego
19 grudnia 1923 r. mianowano skład ponadparlamentarnego gabinetu Władysława Grabskiego, którego hasłem była naprawa skarbu i waluty. Program Grabskiego polegał na zrównoważeniu budżetu i zastąpieniu marki polskiej pełnowartościowy złotym. Grabski zamierzał zlikwidować deficyt budżetowy przez waloryzację podatków, przyspieszenie wpłat nadzwyczajnej daniny majątkowej oraz przez redukcję wydatków państwowych. Grabski zażądał od sejmu, by udzielił mu pełnomocnictw do wydawania ustaw w kwestiach związanych z reformą.
2 stycznia 1924 r. sejm przyjął ustawę o naprawie skarbu i reformie walutowej. Upoważniała ona prezydenta do wydawania rozporządzeń w sprawie stawek podatkowych i celnych, przyspieszenia terminów płatności podatków, oszczędności w administracji państwowej, zaciągania pożyczek do wysokości 500 mln franków w złocie oraz powołania nowego banku emisyjnego i wprowadzenia nowej waluty.
15 stycznia 1924 r. przyspieszono wpłaty rat podatku majątkowego, a następnie skrócono terminy płatności waloryzowanych podatków bezpośrednich, podniesiono stawki podatku przemysłowego i gruntowego, wprowadzono podatek od nieruchomości oraz podniesiono taryfę kolejową.
Rząd zajął się likwidacją deficytu PKB oraz narzucił dyscyplinę finansową resortom rządowym, a niektóre, tak jak Ministerstwo Robót Publicznych oraz Ministerstwo Zdrowia w ogóle zlikwidowano.
1 lutego 1924 r. prezydent podpisał ustawę (rozporządzenie) znoszące proceder druku marek polskich na pokrycie deficytu budżetowego.
W styczniu 1924 r. powołano Komitet Organizacyjny Banku Polskiego ze Stanisławem Karpińskim na czele.
28 kwietnia 1924 r. rozpoczął działalność w formie spółki akcyjnej Bank Polski jako nowa centralna instytucja emisyjna państwa polskiego.
W maju 1924 r. powstał Bank Gospodarstwa Krajowego dla finansowania przedsiębiorstw państwowych, inwestycji samorządowych, budownictwa mieszkaniowego i kredytowania firm prywatnych.
Nowe podstawy prawne otrzymały: Pocztowa Kasa Oszczędności i Państwowy Bank Rolny.
Mimo przejściowych trudności, reforma Grabskiego udała się, a powstrzymanie inflacji, spadek cen i wzrost płac spowodowały wzrost zaufania społecznego do rządu.
Naprawa gospodarki dokonała się WYŁĄCZNIE siłami krajowymi.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)