To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PROCES TWORZENIA WIĘZI SPOŁECZNEJ. ZBIOROWOŚCI SPOŁECZNE. (część I)
(Barbara Szacka „Wprowadzenie do socjologii” rozdz. 5-7 )
pojęcie interakcji społecznej:
Pojęcie interakcji społecznej jest związane z pojęciem działania społecznego (Max Weber) albo czynności społecznej (Florian Znaniecki). Istnieją jednak pewne różnice. Na działania składają się nie tylko dające się obserwować z zewnątrz jego przejawy, ale także niedostępna bezpośredniej obserwacji świadomość działającego osobnika - jego interpretacja danej sytuacji, zachowanie innych, znaczenie jakie nadaje swojemu zachowaniu, a także jego zamiary i cel, którego realizacji określone zadanie ma służyć. Można jednak ograniczać się do zewnętrznych obserwacji zachowań społecznych ludzi - kierunek ten nazywa się behawioryzmem. BEHAWIORYZM - pojawił się w psychologii na początku XX w. Głosił że przedmiotem psychologii nie jest to, co się dzieje w umyśle człowieka, ale jego obserwowalne zachowania. Aby je zrozumieć nie trzeba się odwoływać do świadomości. Zachowanie jest bowiem poddającą się pomiarowi odpowiedzią na bodźce, które można zidentyfikować i których siłę można zmierzyć. Bodźce przyjemne lub przykre tworzą system kar i nagród, którymi można modyfikować zachowanie istot żywych. Proces ten nazywa się uwarunkowaniem. Te prawa rządzące zachowaniem są ogólnymi prawami i odnoszą się jednakowo do wszystkich istot żywych w tym człowieka.. INTERAKCJA - takie działanie społeczne, które wynika z orientowania się na innych ludzi i jest odpowiedzią na ich zachowania i działania. Bardzo ważnym elementem interakcji jest wzajemne oddziaływanie, czyli inter-akcja. Występuje ono wtedy gdy poszczególni osobnicy wzajemnie na siebie wpływają i każdy z nich modyfikuje swoje zachowania w odpowiedzi na zachowania pozostałych. „U podłoża wszelkiej interakcji znajduje się chęć każdego z uczestników do kierowania reakcjami innych obecnych i kierowania ich.” - Goffman. Uczestnikami interakcji są „aktorzy społeczni” lub po prostu „aktorzy”. Są to wszyscy, którzy podejmują działania społeczne. Mianem „aktora zbiorowego” określa się zbiorowości i organizacje. podsumowanie: Interakcją społeczną nazywamy proces wzajemnego oddziaływania, najczęściej najmniej sytuacji bezpośredniego kontaktu co najmniej 2 osobników ludzkich. Ale: Interakcja społeczna nie wymaga kontaktów bezpośrednich - może to być także list czy rozmowa telefoniczna. Ale jednocześnie może ona nie zaistnieć mimo kontaktu bezpośredniego - np. oczekujący w poczekalni. (w żaden sposób nie wpływają oni na swoje zachowanie) Interakcja - jako przedmiot psychologii.
(…)
… społecznego”. Jest ona także nasycona uczuciami głównie względem rodziców, dzięki czemu wręcz automatycznie przejmuje ich widzenie świata. Socjalizacja pierwotna kończy się w momencie pojawienie się w jednostce pojęcia uogólnionego innego - dziecko widzi, że pewne wymagania są nie tylko wymaganiami jego rodziców, ale także całego świata dookoła. socjalizacja wtórna dotyczy jednostki, która ma już za sobą socjalizację pierwotną (wyniesioną z domu) i zna już „abecadło życia społecznego”. Socjalizacja wtórna uczy natomiast jak się nim posługiwać, wprowadza jednostkę w poszczególne segmenty życia społecznego. Socjalizacja pierwotna wpływa na sposób odbioru treści socjalizacji wtórnej. Jedne z tych treści są przyjmowane, inne odrzucane, jeszcze inne dopasowywane. Niekiedy wymaga to modyfikacji niektórych treści nabytych w toku socjalizacji pierwotnej. Socjalizacja wtórna nie wymaga więzi emocjonalnej, a treści mogą być przekazywane nawet anonimowo. RESOCJALIZACJA Podczas resocjalizacji szczególnie istotne jest naśladowanie mechanizmów socjalizacji pierwotnej. Jej celem jest przemiana człowieka - wymazanie z jego świadomości dotychczasowych treści i wprowadzenie nowych. Dzięki temu ma nastąpić przekształcenie…
… jednostki i dostarczają obserwatorom podstawowych elementów definicji sytuacji. definicja sytuacji - polega na określeniu przez aktorów ich orientacji wobec danej sytuacji i dyspozycji do działania w niej. W zależności od miejsca, w którym się znajdujemy inne są oczekiwania wobec naszego zachowania. Musimy także określić przyczynę i cel naszej obecności w danym miejscu i tez odpowiednio dopasować…
… odbiegające od normalności. SPOŁECZEŃSTWO Z PERSPEKTYWY INTERAKCJI
Z perspektywy interakcji podstawowymi składnikami społeczeństwa są nie zbiorowość czy jednostki, ale interakcje społeczne. Społeczeństwo przybiera postać skomplikowanej sieci wzajemnych oddziaływań jednostek. Kluczowym problemem staje się definicja sytuacji i jej negocjowanie. Definicja ta ma charakter dynamiczny, a w miarę rozwoju sytuacji…
… zbiorowości i stosowanie się do obowiązujących wzorców zachowań. (odmiana konformizmu - oportunizm: przestrzeganie norm z lęku przed karą)
innowacja - aprobowanie wartości przy jednoczesnym niestosowaniu się do uznawanych wzorów zachowań. Zmierzanie do realizacji uznawanych przez zbiorowość celów innymi drogami niż powszechnie przyjęte i aprobowane. rytualizm - nie aprobowanie uznanego w zbiorowości systemu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)