POGLĄDY JUNGA NA RELIGIĘ
CARL GUSTAV JUNG (1875- 1961) Ojciec Carla był pastorem Szwajcarskiego Kościoła Reformowanego, Carl mając 14 lat z niecierpliwością oczekiwał na spotkanie z tajemnicą, której był pewien w sakramencie komunii świętej; nauczanie ojca w trakcie konfirmacji okazało się śmiertelnie nudne, a ku wielkiemu rozczarowaniu Carla pominięte został najbardziej interesująca go kwestia trójcy świętej; mimo wszystko próbował ślepo wierzyć dalej i całą swą nadzieję skierował na sam rytuał komunii; w decydującym momencie, otrzymania chleba i wina nic się nie stało, najwyraźniej też nic się nie zdarzyło osobom stojącym wokół; słowa i gesty rytualne zdawały się nie dostarczać żadnych doświadczeń. Nie istniał w nich Bóg, który dla Junga był jedną z najpewniejszych i bezpośrednich rzeczy. Było to dla niego, jak twierdził, dramatyczne przeżycie. Ceremonia okazała się zupełną klęską. „ze względu na boga odżegnałem się ostatecznie od kościoła oraz wiary ojca i wszystkich ludzi”
*to tak tytułem wstępu, żeby trochę lepiej poznać Carla ☺
wczesne rozważania Junga na temat religii są jak najbardziej freudowskie „władza rodziców kieruje dzieckiem niczym wyższa konieczność. W miarę rozwoju rozpoczyna się jednak walka pomiędzy dziecięcymi postawami a stopniowo pojawiającą się świadomością. Podobnie jak wszystko co zostało wyparte do podświadomości, sytuacja dziecka wciąż śle niejasne, nie dające się sprawdzić uczucia, poczucia sterowania przez inne zewnętrzne siły. W miejsce ojca, wraz ze wszystkimi zaletami i wadami, pojawiają się z jednej strony- wyidealizowane bóstwo, z drugiej strony-diabeł” w 1911r. W pierwszym wydaniu „Symboli przemiany” Jung przedstawia religię jako pozytywny czynnik, posiadający wartość psychologiczną. Jest ona też złudzeniem, które więzi jednostkę w dziecięcych fazach rozwoju. Daje ona człowiekowi poczucie pewności i siłę, tak aby nie był obezwładniony przez upiory tego świata. Jak podkreśla Jung, posiadanie religijnego światopoglądu nie jest równoznaczne z deklarowaniem wyznania wiary czy przynależnością do organizacji religijnej. Wyznania wiary to skodyfikowane i ujęte w dogmaty formy pierwotnego doświadczenia religijnego..
Według Junga religia jest postawą obejmującą nieustanną obserwację i analizę tych dynamicznych czynników, które są uważane za „moce” duchów, demonów, bogów, praw, ideałów i wszystkiego, czemu człowiek nadaję różne imiona i co uważa za obdarzone mocą, niebezpieczne lub wystarczająco pomocne, aby brać ostrożnie pod uwagę, lub też wielkie, piękne, pełne znaczenia oraz godne uwielbienia i miłości.
z Hoffmanna: najwybitniejszy przedstawiciel nurtu psychoanalitycznego, początkowo zwolennik koncepcji freudowskich, następnie (po zerwaniu z Freudem) twórca tzw. psychologii analitycznej, której założenia stosował do badania religii, parapsychologii, alchemii, astrologii, sztuki, literatury itp.
(…)
…, ekstazy, nawrócenia, konwersje itp.) oraz mity i symbole religijne
*wyjątkowo zainteresowanych, lub ambitnych odsyłam do podr. Wulffa str.366 wszystko o archetypach
w ramach teorii Junga Chrystus jest interpretowany jako symbol, przez który wyraża się najbardziej centralny archetyp- jaźń; wiele atrybutów Chrystusa czyni go symbolem jaźni: współsubstancjalność z Ojcem, narodziny z matki dziewicy…
… stadium ojca, lecz ze zdolnościami zdobytymi w drugim stadium, jest to przejście od stanu dziecięcej zależności, nieugiętej niezależności do stanu samokrytycznego i pokornego podporządkowania się rzeczywistości wyższej. Jung był zainteresowany religią głównie z powodu jej wartości terapeutycznej: „ historia religii jest skarbnicą form archetypowych, na podstawie których lekarz może odnaleźć pomocne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)