To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
POLITYKA PŁACOWO DOCHODOWA
Podstawowe pojęcia w zakresie płac i dochodów
Dochód - wszystkie wpływy finansowe oraz nie finansowe otrzymywane z różnych źródeł w danym okresie czasu.
Płaca nominalna - jest to ilość jednostek pieniężnych jaką otrzymuje pracownik w formie wynagrodzenia.
Płaca realna - jest to siła nabywcza płacy nominalnej. Wysokość płacy realnej zależy od wysokości płacy nominalnej i kosztów utrzymania (cen produktów jakie płacimy nabywając te produkty).
Płaca minimalna - ustawowo zagwarantowana płaca nominalna, poniżej której nie można płacić pracownikowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze godzin. (w Polsce bruto=845PLN netto=560PLN).
Płaca przeciętna - Przeciętna płaca w 5 podstawowych sektorach gospodarki. (w Polsce brutto≈2400PLN)
Fundusz płac - suma wynagrodzeń wypłaconych w danym przedsiębiorstwie w danym okresie czasu.
Czynniki kształtujące poziom płac:
wielkość przedsiębiorstwa, płeć,
miejsce zamieszkania,
typ własności (publiczna/prywatna),
branża firmy,
wymagane wykształcenie,
staż zawodowy.
Główne problemy w zakresie płac i dochodów w Polsce w okresie transformacji.
Polityka kształtowania ogólnego poziomu płac jest prowadzona na szczeblu centralnym i polega przede wszystkim na hamowaniu dynamiki płac, uzasadniając ograniczenie wysokości płac zagrożeniem inflacyjnym i traktując płacę jako podstawowe źródło wzrostu cen.
W gospodarce realnego socjalizmu prowadzono politykę niskich wynagrodzeń, co kontynuowane było również w latach 90-tych.
W latach 90-tych zaszły zmiany w metodach kształtowania poziomu płac, strukturze zarobków (zwłaszcza w rozpiętości wynagrodzeń).
Zmieniono metody hamowania funduszu płac (zaniechano tzw. popiwku), określając wskaźnik przyrostu przyjętego wynagrodzenia w drodze negocjacji prowadzonej przez organizacje wchodzące w skład Komisji Trójstronnej i koncentrując się na ograniczeniu poziomu plac indywidualnych poprzez ich opodatkowanie.
Rzeczywiste wynagrodzenia w Polsce w latach 90-tych znacznie się obniżyły:
najwyższy spadek płac realnych = 1990 rok = pogłębiał się do 1993 roku = zachowanie tej tendencji do 1994 roku.
wyraźny wzrost płacy realnej 1996 i 1997 rok, pomimo tego było to tylko 73,7% wynagrodzenia z 1989 roku.
Skokowe obniżenie wynagrodzeń realnych wystąpiło też w 1982 roku, siła nabywcza spadła do 75,1% w porównaniu z 1981 rokiem.
Dopiero w 1989 roku zbliżyły się do poziomu z 1981 roku.
W 1990 roku znowu obniżyły się o 25%.
(…)
…%.
W latach 1988 - 1995 place były niższe niż PKB/1 mieszkańca (przyjmujemy, że przeciętne wynagrodzenie powinno być wyższe), co może świadczyć o nadmiernym wyzysku pracowników, albo o niewłaściwym wykorzystaniu Produktu globalnego brutto => poprawa nastąpiła dopiero w 1996 roku.
Powstanie szarej strefy wynagrodzeń
Wynagrodzenie w firmach prywatnych, które w całości lub w części płacone są niejawnie bez…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)