To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Pełnomocnictwo w procedurze zawierania traktatu Pełnomocnictwo oznacza dokument wystawiony przez kompetentną władzę państwową, wyznaczający pewną osobę lub osoby do reprezentowania państwa w negocjowaniu, przyjęciu lub ustalaniu autentycznego tekstu traktatu, w wyrażeniu zgody państwa na związanie się traktatem lub dokonywaniu jakiejkolwiek innej czynności związanej z traktatem
Osobie reprezentującej państwo udzielane są instrukcje (dokument wewnętrzny państwa). Naruszenie instrukcji nie ma wpływu na ważność traktat.
Daną osobę uważa się za reprezentującą państwo, jeżeli:
przedstawi ona odpowiednie pełnomocnictwo z praktyki odnośnych państw lub z innych okoliczności wynika, że miały one zamiar uważać daną osobę za reprezentującą państwo w tych celach i zwolnić z przedkładania pełnomocnictw.
Ze względu na funkcje i bez potrzeby pełnomocnictw, następujące osoby uważa się za reprezentujące swoje państwo:
głowy państw, szefów rządów i ministrów spraw zagranicznych - dla dokonania wszelkich czynności związanych z zawarciem traktatu
szefów misji dyplomatycznych - dla przyjęcia tekstu traktatu między państwem wysyłającym a państwem przyjmującym
przedstawicieli akredytowanych przez państwa bądź na konferencji międzynarodowej, bądź przy organizacji międzynarodowej lub przy jednym z jej organów - dla przyjęcia tekstu traktatu na tej konferencji, w tej organizacji lub w tym organie
Czynność dotycząca zawarcia traktatu, dokonana przez osobę, która nie może być uważana za upoważnioną do reprezentowania państwa w odnośnych celach, jest prawnie bezskuteczna, chyba że zostanie później zatwierdzona przez to państwo.
--
Pełnomocnictwo - dokument wystawiany przez kompetentną władzę państwową, wyznaczający pewne osoby do reprezentowania podmiotu PM m.in. w zakresie jego negocjowania. Ważne z punktu wiedzenia legalności prowadzenia rokowań. Osoba, która posiada pełnomocnictwo dostaje też instrukcje (dokument krajowy nie zdefiniowany przez KW. Ich nieprzestrzeganie nie ma wpływu na negocjacje itp.).
Może być tak, że dana osoba nie ma pełnomocnictwa, a jej działania nadal będą ważne (art. 7), ale warunkiem jest aby w praktyce państw lub innych podmiotów PM lub z innych okoliczności musi wynikać, że te podmioty PM miały zamiar traktować ową osobę jako pełnomocnika. Ponadto art.7 wskazuje 3 rodzaje podmiotów mających IUS REPRESENTATIONIS OMNIMODAE - osoby mające pełnomocnictwo. Są to:
Głowy państwa
Szefowie rządu
Ministrowie Spraw Zagranicznych
Mogą prowadzić czynności związane z zawieraniem traktatu do momentu przyjęcia tekstu, ale tylko w relacjach państwo wysyłające - państwo przyjmujące → szef misji dyplomatycznej (ambasador, nuncjusz).
(…)
….
Ze względu na funkcje i bez potrzeby pełnomocnictw, następujące osoby uważa się za reprezentujące swoje państwo:
głowy państw, szefów rządów i ministrów spraw zagranicznych - dla dokonania wszelkich czynności związanych z zawarciem traktatu
szefów misji dyplomatycznych - dla przyjęcia tekstu traktatu między państwem wysyłającym a państwem przyjmującym
przedstawicieli akredytowanych przez państwa bądź…
…
Ministrowie Spraw Zagranicznych
Mogą prowadzić czynności związane z zawieraniem traktatu do momentu przyjęcia tekstu, ale tylko w relacjach państwo wysyłające - państwo przyjmujące → szef misji dyplomatycznej (ambasador, nuncjusz).
Z kolei przedstawiciel państw lub org.międz. działających legalnie podczas konferencji międzynarodowych bądź działający przy org.międz. mogą działać podobnie jak ambasadorowie…
… i uczestniczyć w negocjowaniu każdego traktatu w ramach org.międz. lub konwencji międzynarodowych.
Może się stać tak, że osoba nie będzie miała akredytacji (art.8 KW), ale jej działania muszą być potwierdzone przez odpowiednie władze. W innym przypadku działania takiej osoby są bezskuteczne. …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)