Opamiętanie
Przełomem w stosunku człowieka do środowiska przyrodniczego był, opublikowany w maju 1969 r., raport sekretarza generalnego ONZ - U Thanta „The problems of human environment”, zawierający udokumentowane dane dotyczące globalnego zanieczyszczenia powietrza, wody i gleby, tępienia gatunków roślin i zwierząt, rabunkowej gospodarki wodą, ziemią i żywymi zasobami. Wstrząsnął on opinią publiczną świata, a jego liczne wątki były przez wiele lat niemal codziennie cytowane w mediach. W rok po jego opublikowaniu Amerykanie zapoczątkowali obchody Międzynarodowego Dnia Ziemi- manifestacje w obronie przyrody. Raport przyczynił się do poważnego traktowania problemów ochrony środowiska przez rządy i parlamenty większości krajów.
Z inspiracji U Thanta, 5 czerwca 1972 roku, odbyła się w Sztokholmie pierwsza światowa konferencja ONZ poświęcona ochronie środowiska z udziałem przedstawicieli 113 państw, obradująca pod hasłem „Mamy tylko jedną Ziemię”. Uchwalono na niej „Deklarację zasad ochrony środowiska”, zawierającą uzgodnione stanowiska państw w sprawach moralnych, politycznych i technologicznych związanych z zapobieganiem zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego, wód lądowych i oceanicznych, niszczenia gleb, tworzenia prawa i racjonalizacji użytkowania zasobów.
Najważniejszym elementem raportu U Thanta było zwrócenie uwagi na ogólnoświatowy zasięg kryzysu postawy człowieka wobec środowiska, na fakt gwałtownie pogarszającego się stanu biosfery zarówno w krajach rozwijających się, jak i rozwiniętych, na brak barier uniemożliwiających dotarcie zanieczyszczeń powietrza i wód do jakiegokolwiek kraju. Uświadomienie zagrożeń o charakterze regionalnym i globalnym zmobilizowało rządy do podjęcia szerokiej współpracy międzynarodowej na rzecz powstrzymania degradacji środowiska i poprawy stanu biosfery. Kolejne lata zaowocowały zatem licznymi umowami i konwencjami międzynarodowymi, regulującymi zasady korzystania z zasobów środowiska i nakładającymi na poszczególne strony konwencji obowiązek podejmowania wszelkich działań zmierzających do ich ochrony (np. k genewskiej - w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości (1979), wiedeńskiej - o ochronie warstwy ozonowej (1985) i bazylejskiej (1989)- o kontroli transgranicznego przemieszczania niebezpiecznych odpadów i ich unieszkodliwiania. Wiele regulacji zawierają także dyrektywy UE. W czerwcu 1992 r, w 20 lat po konferencji sztokholmskiej, odbyła się w Rio de Janerio największa w dziejach ONZ konferencja na temat „Środowisko i rozwój”, zwana także „Szczytem Ziemi”, z udziałem przedstawicieli 183 państw oraz setek NGO. Mimo wielu kontrowersji w Rio zrodził się nowy sposób rozumowania o problemach gatunku Homo sapiens w biosferze i o społeczeństwach ludzkich w ich środowisku. Owocem konferencji są, m. in., konwencja o różnorodności biologicznej i konwencja w sprawie zmian klimatu, „Deklaracja w sprawie środowiska i rozwoju”, zawierająca zbiór praw i obowiązków w zakresie dbałości o biosferę oraz zasady tworzenia nowego ładu ekonomicznego w celu powstrzymania globalnej katastrofy na Ziemi, wreszcie „Agenda 21”, w której zarysowano strategię działań w XXI wieku we wszystkich sferach ludzkich działań. W dokumencie tym wyraźnie stwierdzono, że
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)