Podstawowe zasady w odpowiedzialności deliktowej:
- zasada winy - wina jest subiektywnym elementem odwołujący się do psychiki sprawcy, wina jest wyłączona gdy zachodzi niepoczytalność art. 425
- zasada ryzyka - jest to odpowiedzialność za skutek, oderwana od winy, nie bada się stanu psychicznego, jest to podwyższony stopień odpowiedzialności, najczęściej wiąże się z odpowiedzialnością w przypadku zderzeń komunikacyjnych, ruchu przedsiębiorstwa, oraz odpowiedzialność za produkt niebezpieczny, uwalnia odpowiedzialność tzw. przesłanki egzoneracyjne.
- zasada słuszności - odpowiedzialność podmiotu w sytuacji gdy nie odpowiada na zasadzie winy i ryzyka, odwołanie się do zasad współżycia społecznego, w sytuacji kiedy z okoliczności sprawy wynika, iż pomimo braku odpowiedzialności podmiotu na zasadzie winy i ryzyka, względy społeczne przemawiają za koniecznością naprawienia szkody, zachodzi w 2 przypadkach: odp. za nieletniego i odp. władzy publicznej.
BEZPRAWNOŚĆ -jest obiektywnym elementem, jest to sprzeczności z przepisami prawa. Jest wyłączona poprzez obronę konieczną, stan wyższej konieczności oraz dozwoloną samopomoc.
WYKONANIE ZOBOWIĄZAŃ - zasady określające sposób świadczenia przez dłużnika.
Jak powinien świadczyć dłużnik?
- z należytą starannością - staranność ogólnie wymagana w stosunkach zwykłego rodzaju, art. 355
- osobiste świadczenie dłużnika - świadczyć ma dłużnik, jest wymagane wtedy lub tylko wtedy gdy wynika to z ustawy bądź z właściwości świadczenia lub czynności prawnej.
Przedmiot świadczenia - dłużnik powinien świadczyć w zgodzie z treścią zobowiązania, w całości, ale dopuszczalne są świadczenia częściowe, a wierzyciel nie może odmówić takich świadczeń, chyba że to narusza jego uzasadniony interes.
Terminowość świadczenia - dłużnik powinien świadczyć w terminie wyraźnie ustalonym, a jeżeli nie było terminu, powinien świadczyć po wezwaniu do wykonania. Z tym wiąże się wymagalność - obowiązek świadczenia dłużnika, terminowy bądź po wezwaniu.
Komu ma świadczyć dłużnik?
- powinien świadczyć wierzycielowi, wyjątki: dłużnik składa świadczenie do depozytu sądowego - jest to instytucja zastępczego świadczenia wierzycielowi w przypadkach zawartych w art. 467 ( 1-gdy dłużnik nie wie, kto jest wierzycielem, ani nie wie gdzie mieszka i gdzie jest jego siedziba, 2-gdy wierzyciel nie ma pełnej zdolności do czynności prawnej bądź przedstawiciela ustawowego, aby przyjąć świadczenie, 3-gdy powstał spór kto jest wierzycielem, 4 -przypadki szczególne).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)