To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
obróbka ścierna:
Obrobką ścierną nazywa się takie sposóby obróbki skrawaniem, w których proces
obrobkowy dokonywany jest za pomocą narzędzi ściernych lub luźnego ścierniwa tj. narzędzi
o nie oznaczonej ściśle liczbie i kształcie ostrzy skrawających, które zamieniają warstwę
skrawaną na wióry lub pył o wielkości najczęściej niedostrzegalnej gołym okiem i w pewnej
części utlenione.
Cechy charakterystyczne obróbki ściernej:
tylko część ostrzy skrawa pozostałe rysują bądź tylko trą o nią,
rozmiary warstwy skrawanej przypadające na jedno ostrze są bardzo małe –
rzędu mikrometrow,
ujemne, o dużych wartościach, kąty natarcia na poszczegolnych ostrzach
(ziarnach ściernych),
duże prędkości skrawania (w przypadku szlifowania) mogące przekraczać
kilkunastokrotnie prędkości stosowane w obrobce wiórówej materiałow twardych,
duża energochłonność procesu.
W obrobce ściernej rozrożnia się dwie grupy sposobów obróbki:
_ obróbkę narzędziami spojonymi takimi jak: ściernice, segmenty, krążki, taśmy,
osełki, w których ziarna ścierne są związane spoiwem,
_ obróbkę luźnym ścierniwem, w której używa się luźnych ziaren ściernych zawartych
w pastach lub w płynach.
Materiały polerskie:
twarde - tlenek chromu Cr2O3, znany pod nazwą zieleni polerskiej, tlenek żelaza - roż
polerski Fe2O3, tlenek berylu BeO,
miękkie - wapno wiedeńskie, będące mieszaniną tlenkow wapnia i magnezu, kreda pławiona
CaCO3.
Twardość i struktura ściernicy:
Struktura ściernicy – jest określona procentową objętością udziału materiału ściernego w
objętości całej masy ściernicy. Określa się cyframi (0 -12) zawartymi w trzech grupach
struktur: zwartej, średniej i otwartej
Przez twardość narzędzia ściernego rozumie się opor, jaki stawia spoiwo przy wyrywaniu
ziarn ściernych z powierzchni narzędzia podczas działania sił zewnętrznych. Zależy ona od
właściwości wytrzymałościowych spoiwa i od grubości mostkow spoiwa między ziarnami. A
zatem od wielkości ziarn, warunkow wypalania, rodzaju i ilości środkow porotworczych,
sposóbu zmieszania składnikow. Twardość narzędzia ściernego nie ma nic wspolnego z
twardością materiału ściernego lub spoiwa. Twardość narzędzi ściernych bryłowych, w tym
rownież ściernicy oznacza się literami (E - Z).
Spoiwo:
Spoiwo jest składnikiem narzędzi ściernych, którego zadaniem jest powiązanie
poszczególnych ziaren ściernych w porowate ciało stałe.
Spoiwo musi mieć następujące właściwości:
- odpowiednią wytrzymałość, stosownie do rodzaju ścierniwa i przeznaczenia
narzędzia,
- odporność na wpływy chemiczne i wilgoć,
- zdolność do tworzenia w narzędziu możliwie dużych porow, spełniających rolę
rowków wiórówych.
Obecnie stosowane są spoiwa:
- ceramiczne V,
- magnezytowe Mg,
- krzemianowe S,
- żywiczne B,
- gumowe R,
- metalowe M,
- galwaniczne G,
- klejowe KS.
Podstawowym spoiwem stosowanym na ściernice do szlifowania jest spoiwo ceramiczne.
Spoiwo żywiczne stosuje się w ściernicach do szlifowania zgrubnego i przecinania. Daje ono
największą wytrzymałość ściernicy i
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)