Wykład - międzynarodowe prawo morza

Nasza ocena:

3
Pobrań: 532
Wyświetleń: 1785
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - międzynarodowe prawo morza - strona 1 Wykład - międzynarodowe prawo morza - strona 2 Wykład - międzynarodowe prawo morza - strona 3

Fragment notatki:

MIĘDZYNARODOWE PRAWO MORZA
UWAGI OGÓLNE
prawo morskie (maritime law, droit maritime) - prawo wewnętrzne dot. korzystania z morza;
morskie prawo prywatne → to głównie stosunki majątkowe związane z przewozem towarów i osób;
prawo morskie administracyjne → to m.in. organy administracji morskiej, warunki uprawiania żeglugi i rybołówstwa, porządek w portach i ochrona środowiska morskiego;
morskie prawo pracy;
międzynarodowe prawo morza (prawo morza, law of the sea, droit de la mer) określa sytuację prawną obszarów morskich i statków przede wszystkim z punktu widzenia rozgraniczenia kompetencji teryto­rialnej państw oraz ich kompetencji wynikającej ze zwierzchnictwa nad statkami przynależnymi do danego państwa oraz reguluje zagadnienia korzystania z obszarów morza pełnego, znajdujących się poza zasięgiem zwierzchnictwa teryto­rialnego państw nadbrzeżnych;
regulacje prawne prawa morza
silne wzajemne oddziaływanie i uzupełnianie się prawa wewnętrznego i p.m.. P.M. czasem pozostawia tylko ogólne ramy (np. delimitacja), a czasem uzależnia skutki p.m. od regulacji i aktów wew.);
wiele umów międzynarodowych dot. poszczególnych sytuacji prawa morskiego (min. zobowiązania do dostosowywania prawa wewnętrznego pod kątem tych umów) - min. 16 konwencji brukselskich (1910-1968);
głównym źródłem prawa morza jest zwyczaj → kodyfikacja:
w 1958 r. na konferencji genewskiej doszło do zawarcia 4 konwencji prawa morza:
o morzu terytorialnym i strefie przyległej;
o morzu pełnym;
o rybo­łówstwie i ochronie zasobów biologicznych morza pełnego;
o szelfie kontynentalnym;
niewiele podpisów, tendencje do rewizji, głównie w celu zwiększenia władzy państw nadbrzeżnych;
od 1973 r. prace w III Konferencji Prawa Morza nad nową konwencją → 1982 r. podpisano Konwencję Prawa Morza (weszła w życie w 1994 r., a w 2002 r. jej stronami było 140 państw, też Polski od 1998);
OBSZARY MORSKIE — ICH KLASYFIKACJA
morze terytorialne i wody wewnętrzne stanowią terytorium państwa nadbrzeżnego, a dalej są obszary nie podlegające suwerenności terytorialnej żadnego państwa → podział na morze pełne i strefy przybrzeżne (dla celów ekonomicznych i obronnych);
klasyfikacja obszarów morskich (pod kątem zmniejszających się kompetencji państwa nadbrzeżnego):
morskie wody wewnętrzne (np. porty i większość zatok) - pełna władza suwerenna;
wody archipelagowe - szczególne ograniczenia w interesie żeg­lugi morskiej i powietrznej;
morze terytorialne - pas wód rozciągających się od lądu lub granicy zewnętrznej wód wewnętrznych lub archipelagowych → władza ograniczona przez prawo nieszkodliwego przepływu wszystkich państw;


(…)

… prawa morza z 1982 r. nie traktują red jako odrębnej kategorii wód wewnętrznych;
gdy linia wybrzeża ma zagłębienia i zatoki lub wyspy państwo może mierzyć szerokość swojego morza terytorialnego od linii prostych między najdalej wysuniętymi przylądkami lub wyspami;
do morskich wód wewnętrznych Polski zalicza się:
część Zatoki Nowowarpińskiej i Zalewu Szczecińskiego,
część Zatoki Gdańskiej;
część Zalewu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz