To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Międzynarodowe prawo morza. Pojęcie i źródła międzynarodowego prawa morza Międzynarodowe prawo morza określa sytuację prawną obszarów morskich , przede wszystkim z punktu widzenia rozgraniczenia kompetencji terytorialnej państw oraz ich kompetencji wynikającej ze zwierzchnictwa nad statkami przynależnymi do danego państwa . reguluje ono zagadnienia korzystania z morza pełnego, znajdujących się poza zasięgiem zwierzchnictwa terytorialnego państw nadbrzeżnych. Innym zadaniem jest unifikacja przepisów wewnętrznych dotyczących obrotu morskiego. Źródłem międzynarodowego prawa morza był i jest zwyczaj . Do kodyfikacji norm zwyczajowych doszło w 1958 r. na konferencji genewskiej czego wynikiem było przyjęcie 4 konwencji prawa morza: o morzu terytorialnym i strefie przybrzeżnej, o morzu pełnym, o rybołówstwie i ochronie zasobów biologicznych morza pełnego, o szelfie kontynentalnym. 19 grudnia 1982 r. podpisano konwencję prawa morza (weszła w życie w listopadzie 1994 r.) Obszary morskie - klasyfikacja. Wg zmniejszającej się kompetencji państwa nadbrzeżnego, w kierunku od lądu do morza pełnego: wody wewnętrzne, wody archipelagowe, morze terytorialne, strefa przyległa, strefa wyłącznego rybołówstwa, szelf kontynentalny, strefa ekonomiczna, morze pełne dno mórz i oceanów. Morskie wody wewnętrzne. Wody znajdujące się między lądem a wewnętrzną granicą (linią podstawową) morza terytorialnego. Zalicza się do nich zatoki morskie o określonej szerokości, zatoki historyczne oraz wody portów . Podlegają całkowitej i wyłącznej władzy państwa nadbrzeżnego rozciągającą się na powietrze i dno. Wody archipelagowe. Ten rodzaj wód wprowadza konwencja prawa morza z 1982 r. na których obowiązuje prawo nieszkodliwego przepływu lecz też na trasach normalnie wykorzystywanych dla żeglugi międzynarodowej nie podlegające zawieszeniu prawo przejścia archipelagowym szlakiem morskim. Morze terytorialne. Pas wód morskich położonych między wybrzeżem albo wodami wewnętrznymi z jednej strony a morzem otwartym lub strefą ekonomiczną z drugiej strony. Stanowi część terytorium państwa nadbrzeżnego ale jest ograniczone prawem nieszkodliwego przepływu. W latach 60 i 70 morze terytorialne wynosiło 12 mil morskich i tak zostało. Morska strefa przyległa. Obszar morza otwartego o określonej szerokości, przylegający do zewnętrznej granicy morza terytorialnego, na którym państwo nadbrzeżne sprawuje w odniesieniu do obcych statków kontrolę w specjalnie przewidzianych dziedzinach i w ograniczonym zakresie. Konwencja z 1982 r. dopuszcza 24 milową strefę przybrzeżną.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)