Wykład - Laktancjusz

Laktancjusz (III/IV wiek)
Laktancjusz był retorem i uczniem Arnobiusza; okazał się bardziej umiarkowanym apologetą od swojego nauczyciela. Krytykuje pogan, kiedy potrzeba, ale tak, by ukazać im prawdę, którą kocha, oraz dać odczuć, jak wielkim błogosławieństwem jest być chrześcijaninem. Niestety daremną jest rzeczą spodziewać się po Laktancjuszu naukowych, filozoficznych lub teologicznych rewelacji. Był po prostu szczęśliwym człowiekiem, będąc chrześcijaninem (bo czymże jest szczęście, jeśli nie poznaniem prawdy?).
Zastanawiając się nad kwestią teologicznych błędów Cycerona i Seneki, Laktancjusz dochodzi do wniosku, że wewnętrzna słabość myśli pogańskiej polegała na tym, że oddzielono w niej mądrość od religii. Jedynym lekarstwem na to zło jest przyjęcie monoteizmu w wydaniu chrześcijańskim.
Wraz z Laktancjuszem zaczyna się nowa era polityczna w historii Kościoła - chrześcijaństwo przestaje się bronić, mija okres działania apologetów, a nadchodzi czas pracy Ojców Kościoła.
HISTORIA FILOZOFII ŚREDNIOWIECZNEJ
... zobacz całą notatkę