To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
KOMUNIKOWANIE SPOŁECZNE komunikowanie komunikowanie interpersonalne masowe
Komunikowanie społeczne to interakcja społeczna, w której dokonuje się wymiana wiadomości tj. przekazywanie treści psychicznej tzn. tego co się myśli lub czuje osoba A osobie B.
Dochodzi do skutku dzięki językom naturalnym mowa, pismo.
Kanały mimika, gesty, dotyk, ruchy ciała.
Przekazywanie treści psychicznych odbywa się z reguły za pośrednictwem znaków, których najdoskonalszymi zbiorami są znaki naturalne ABC. Znaki są rzeczywistością materialną, można je widzieć, słyszeć, dotknąć.
Inna rzeczywistość materialna uśmiech, światła drogowe, plakaty itp.
Komunikacja wymaga także kodów, które określają wzajemne relacje znaków.
Przekazywanie i odbieranie znaków i kodów jest jedną z form aktywności społecznej.
Komunikacja jest centralną działalnością naszej kultury. Bez komunikacji nie może istnieć społeczeństwo. Komunikacja jest efektem rozwoju społeczeństwa.
Komunikacja interpersonalna to typ komunikacji społecznej dokonujący się w bezpośredniej styczności społecznej face to face (nie ma nic pomiędzy A i B). Nic nie oddziela partnerów od siebie, za jedyne takie narzędzie można uznać ludzkie wrodzone lub nabyte zdolności komunikacyjne.
Komunikowanie (się) interpersonalne zachodzi w pewnej wyidealizowanej sytuacji partnerskiej, stwarza możliwości porozumienia się partnerów. Jest demokratyczne. W praktyce ten demokratyzm jest zachwiany jedni są „skazani” na mówienie, inni na słuchanie.
Cechy komunikacji interpersonalnej:
dokonuje się różnymi kanałami (zmysły człowieka wzrok, słuch)
jest spontaniczne i ulotne tzn. nie utrwala się na ogół treści interakcji w tym procesie
istnieje bezpośredniość oraz ciągłość sprzężenia zwrotnego czyli wymiana ról między nadawcą a odbiorcą, możliwość korygowania lub żądanie wyjaśnień
pojemność kanałów komunikacyjnych jest nieograniczona i nie pociąga za sobą żadnych kosztów
istnieje możliwość stałego dostosowywania języka do partnerów i sytuacji komunikacyjnej
akty komunikacyjne są źródłem nowych treści o różnorodnym charakterze
naturalność procesu - umiejętności komunikacyjne nabywały jednostki w sposób nieformalny, zwykle od dzieciństwa i nie są one uczone (te umiejętności) przez instytucje wyspecjalizowane.
Komunikacja masowa to typ komunikacji społecznej, polegający na przekazywaniu za pomocą urządzeń technicznych jednolitych treści skierowanych do liczebnie wielkich, anonimowych i zróżnicowanych społecznie rzesz odbiorców.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)