Doświadczenie Dondersa /ciśnienie śródpłucnowe i śródpłucne/
Wpływ zmian objętości klatki piersiowej i związane z tym zmiany ciśnień w jamie opłucnowej i drogach oddechowych w czasie wdechu i wydechu można prześledzić w preparacie płucnym Dondersa.
Do doświadczenia potrzebujemy płuca np. królika, butle Dondersa, manometr, kaniule. Płuca umieszczamy w butli w odpowiedni sposób. Butla gra rolę klatki piersiowej, której objętość może się zmieniać dzięki ruchom membrany gumowej stanowiącej dno (rysunek, Pytasz 82r. str.213). Przestrzeń między płucami, a ścianą butli pełni rolę jamy opłucnowej, w której ciśnienie wskazuje manometr. Pociągając membranę ku dołowi obserwujemy rozszerzenie się płuc - wdech (następuje zmiania ciśnienia w jamie opłucnowej i w tchawicy). Po opuszczeniu membrany, ciśnienie w jamie opłucnowej wyrównuje się z atmosferycznym i płuca dzięki elastyczności zapadają się - wydech.
Ciśnienie transpulmonarne- różnica ciśnienie w jamie opłucnowej i pęcherzykach płucnych; równoważy siły retrakcji płuc i jest siłą rozciągającą płuca.
Ciśnienie transtorakalne- różnica między ciśnieniem opłucnowym, a atmosferycznym.
Ciśnienie napędowe- różnica między ciśnieniem atmosferycznym a wewnątrz pęcherzyków płucnych, zapewnia ruch powietrza w czasie wdechu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)