To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wykład 5
Wzrost. Determinanty Dochodu Narodowego. Agregatowy popyt i podaż. Równowaga. Przykład:
Udział w produkcie globalnym (świata)
Rok
Udział najbogatszej 20% ludności
Udział najuboższej 20% ludności
Relacja udziału najbogatszej do najuboższej
1960
70,2
2,3
30:1
1970
73,9
2,3
32:1
1980
76,3
1,7
45:1
1991
84,7
1,4
60:1
Determinanty dochodu narodowego:
produkcja potencjalna i faktyczna,
Produkcja potencjalna - którą w danym kraju można by wytworzyć gdyby racjonalnie wykorzystać wszystkie czynniki produkcji [praca, kapitał, ziemia].
Produkcja faktyczna - została w danej gospodarce wytworzona, globalny popyt będzie ją determinował [mówi się, że w Polsce jest niewystarczający popyt aby mógł poruszyć gospodarkę - zasoby nie zostały uruchomione na skutek niskiego popytu]
Produkcja potencjalna - Produkcja faktyczna = Luka PKB obrazuje ona stopień niewykorzystania czynników produkcji.
Agregatowe (globalne) popyt i podaż:
Globalny (agregatowy) popyt - AD - łączna ilość dóbr jaką nabywcy zamierzają zakupić w danych warunkach. Wielkość AD zależy od:
Ogólnego poziomu cen towarów
Wysokości dochodów ludności
AD jest malejącą funkcją poziomu cen i rosnącą funkcją dochodów ludności. Krzywa AD ukazuje zależność AD od ogólnego poziomu cen.
Globalna (agregatowa) podaż - AS - łączna ilość towarów, dóbr, którą producenci chcą dostarczyć na rynek w określonych stałych warunkach. Wielkość AS zależy od:
zasobów czynników produkcji i efektywności ich wykorzystania
ogólnego poziomu cen towarów
kosztów produkcji
AS jest rosnącą funkcją ogólnego poziomu cen i malejącą funkcją kosztów produkcji.
Krzywa AS uzależnia rozmiary AS od ogólnego poziomu cen.
Główne stanowiska teoretyczne:
1. ekstremalne stanowisko neoklasyczne [podejście podażowe]
wzrost D wpływa jedynie na wzrost cen
ta sama produkcja przy różnych cenach
zakładają, że produkcja faktyczna jest równa produkcji potencjalnej [analiza krótkookresowa] - gospodarka zawsze wykorzystuje wszystkie czynniki produkcji
„giętkie ceny” - łatwo dostosowujące D i S.
Hongkong i Singapur - najlepsze mechanizmy rynkowe
(…)
… produkcji potencjalnej tym większa reakcja na ceny
wysoka elastyczność podaży względem popytu gdyż są niewykorzystane środki produkcji,
dodatkowy wzrost S musi się odbić we wzroście cen [bo trzeba ponieść wysokie koszty aby zatrudnić dodatkowe czynniki produkcji - wtedy niejako jest „przekroczona” produkcja potencjalna,
zakłada się możliwość przekroczenia produkcji potencjalnej przez krzywą podaży…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)