To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
FASZYZM
Na podstawie:
Tokarczyk Roman, Współczesne doktryny polityczne, Zakamycze 1999.
Faszyzm
Nazwa i pojęcie.
Etymologicznie nazwa faszyzm wywodzi się od łacińskiego Fasces, w języku włoskim przekształcony na fascio, które to oznaczało pęk rózg symbolizujących siłę jedności politycznej. (Konsulowie w starożytnej republice Rzymskiej.)
W 1892 słowo fascio po raz pierwszy zastosowano dla określenia prosocjalistycznych postaw sycylijskich ugrupowań.
Słowo fascio - dosłownie związek wiązka - w 1914 oznaczało włoskie grupy sprzeciwiające się neutralności Włoch w I wojnie światowej. W 1917 słowem tym określono włoskie grupy obrony kraju podczas walk pod Caporetto.
Słowo faszyzm znalazło szerokie zastosowanie dopiero od roku 1922. Obejmowało treści dotyczące ruchu Mussoliniego, cech jego państwa i ideologii. Następnie zakres tego słowa został poszerzony o te ruchy, ideologie, państwa, które oparły się i były pochodne od faszyzmu włoskiego. Należy zaznaczyć, iż na początku faszyzm był bardziej metodą zdobywania władzy a dopiero z czasem zaczęto „dorabiać” do niej ideologie.
Po II wś słowo to kojarzono z okrucieństwem, terrorem, ludobójstwem.
Samo istotowe pojęcie faszyzmu wskazuje na jej eklektyczny charakter, powiązania dotyczą socjalizmu, syndykalizmu, konserwatyzmu, nacjonalizmu i rasizmu. Jest niepowtarzalnym połączeniem wyrwanych z całości części w/w ideologii i stawał się czymś innym i niepowtarzalnym.
Faszyzm pogardza jednostką ludzką wyjatk stanowi kult wodza. Wprowadza prymat wspólnoty narodowej, rasowej w ramach państwa nad jednostką. Mobilizuje masy pod dyktando wodza środkami rewolucjonalizmu werbalnego w celu dążenia do konserwatyzmu społecznego opartego na ekonomicznym fundamencie, jaką była własność prywatna. Kreując nowe elity społeczne, odwoływał się do aparatu policyjno-wojskowego niż do siły ekonomicznej.
Porównanie faszyzmu z nazizmem
W faszyzmie włoskim kwestie dotyczące rasy są pomijane natomiast w nazizmie dochodzą niemal do obsesji szczególnie, jeśli chodzi o antysemityzm. Nazizm także próbował się osadzić w tradycji ludowej, co się nie udawał faszyzmie. Różne także było podejście do przemocy i terroru we Włoszech nie wprowadzono obozów zagłady sama liczba aresztowań na tle politycznym była o wiele mniejsza. Nazizm był antyreligijny natomiast faszyzm szukał oparcia w Kościele. Faszyści podbijali kraje w imieniu agresywnego imperializmu natomiast naziści pod hasłami obsesyjnego rasizmu.
Założenie źródła
Kuźnią idei faszystowskich były ruch faszystowskie, ale faktycznych źrudeł należy szukać wcześniej.
(…)
… wiary w wolność i liberalizm (Collingwood), nihilizm moralny i kulturowy. Religijny aspekt „śmierci Boga” i zmierzanie ku „świeckiej religii”
Wyjaśnienia psychologiczne zwana psychohistorią składa się na cechach psychiki faszystów składających się no osobowość autorytarną. W świetle psychologii typowy faszysta jest impulsywny, okrutny, sadystyczny, masochistyczny, lubieżny, kipiący zawiścią i jednocześnie pełen buntowniczości. Według Freuda na powyższe cechy składało się trudne dzieciństwo. Wyjaśnienie socjologiczne dopatruje się przyczyn w gwałtownym przejściu od społeczeństwa tradycyjnego do industrialnego. To zmusiło do przejścia od działalności zracjonalizowanej do aktywnością impulsywną. Według Mannheima pośpiech ten umożliwił wtargnięcie na scenę polityczna bezrozumnych mas o irracjonalnej…
… XIX wieku.
Antyhumanitaryzm faszyzm upowszechniał wzór człowieka, twardego, brutalnego, agresywnego, na kształt zwierzęcia wyzbytego z ludzkich uczuć. Czynił z człowieka instrument na usługach systemu.
Antydemokratyzm wynikał z zasad organizacji państwa. Atakował zasadę równości ludzi.
Łatwiej przejdzie wielbłąd przez ucho igielne niż geniusz w wyborach. Odrzucał demokratyczną zasadę większości…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)