Wykład - choroba kesonowa-zator powietrzny naczyń krwionośnych

Choroba kesonowa/zatory powietrzne naczyń krwionośnych/
Podczas wynurzania się na powierzchnię nurka oddychającego 80% N2 podwyższone PN2 w pęcherzykach płucnych spada. N2 dyfunduje z tkanek do płuc zgodnie z gradientem ciśnienia parcjalnego. Jeżeli powrót do ciśnienia atmosferycznego (dekompresja) odbywa się stopniowo nie obserwuje się żadnych skutków ubocznych ,natomiast jeśli dekompresja jest nagła, to N2 ucieka z roztworu.(jeżeli ciśnienie atmosferyczne spada poniżej poziomu całkowitego ciśnienia wszystkich gazów rozpuszczonych we krwi ,tkankach- głównie tkance tłuszczowej i płynach ustrojowych rozpuszczalne gazy wydzielają się z tych miejsc w formie pęcherzyków- gazy rozpuszczone pod ciśnieniem kilku atmosfer uwalniają się z krwi i komórek jak po otwarciu butelki z woda sodowa- nagły spadek ciśnienia w butelce powoduje uwalnianie się CO2 z roztworu w postaci bąbelków).
Pęcherzyki w tkankach powodują silny ból (zwłaszcza stawów),i objawy neurologiczne obejmujące parestezje i swędzenie- czasem mogą zatkać tętnice mózgową oraz tętnice rdzenia kręgowego) Objawy pojawiają się po upływie 10-30 minut od wynurzenia i ulegają nasileniu: *nieprawidłowości związane z uszkodzeniem rdzenia kręgowego
*porażenie *niewydolność oddechowa
*duszności * uszkodzenie mięśnia sercowego
Leczenie: :szybka dekompresja w komorze ciśnieniowej a potem powolna dekompresja.
... zobacz całą notatkę