BUDOWA AKTU NORMATYWNEGO.
część tytułowa (nagłówek) - w której wymienia się nazwę rodzaju aktu, datę jego ustanowienia, a następnie ogólne merytoryczne określenie normowanej w akcie materii.
podstawa prawna - to przepis, w którym upoważniono dany organ do ustanowienia określonego aktu. Od podstawy prawnej rozpoczyna się tekst aktu wykonawczego. Wyróżnia się a) upoważnienia fakultatywne - tj. zezwolenia na dokonanie aktu prawotwórstwa wykonawczego; b) upoważnienia obligatoryjne - przybierają postać nakazu stanowienia prawa o charakterze wykonawczym.
preambuła - umieszczana, gdy zachodzi potrzeba wyraźnego wskazania celów wydania aktu
część zasadnicza - składa się z przepisów usystematyzowanych tradycyjnie w ustawach w artykuły (dzielona na ustępy, a grupowane w rozdziały działy tytuły księgi części) , zaś w aktach wykonawczych w paragrafy (dzielone na ustępy punkty i litery). Przepisy umieszcza się w następującej kolejności:
ogólne - wyodrębnia się je, gdy zachodzi potrzeba zamieszczenia w nich elementów wspólnych dla wielu przepisów merytorycznych.
szczegółowe - zawierają konkretne regulacje stosunków społecznych.
przejściowe - szczegółowo regulują zakres stosowania nowych przepisów w sprawach dotyczących stosunków ukształtowanych w czasie obowiązywania dotychczasowego prawa.
dostosowujące - określają sposób dostosowania się adresatów do nowych regulacji (chodzi tu zarówno o sposób powołania nowych organów, jak i sposób przekształcenia istniejących podmiotów).
końcowe - składają się z a) przepisów derogacyjnych; b) przepisów o wejściu w życie aktu; c) przepisy o wygaśnięciu mocy obowiązującej wydanego aktu.
podpis - prawo określa, kto powinien złożyć podpis pod aktem normatywnym.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)