Wykład - behawioryzm, neobehawioryzm

Nasza ocena:

3
Pobrań: 1190
Wyświetleń: 4004
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład - behawioryzm, neobehawioryzm - strona 1 Wykład - behawioryzm, neobehawioryzm - strona 2

Fragment notatki:

behawioryzm
- John Watson (1878-1958) - manifest behawioryzmu z 1913
- przedstawiciele: Burrhus Skinner (1904-1990) - wg. notatek, wg. Strelau należy już do neobehawiorystów
przedmiot: zachowanie (koniec z obserwacją świadomości i stanów psychicznych, bo nie są one dostępne badaniu eksperymentalnemu); jego przewidzenie i kontrola
- brak linii oddzielającej człowieka od zwierzęcia
- rozbrat psychologii z filozofią
- głównym punktem odniesienia przystosowanie
- doniosła rola uczenia się i wpływu środowiska
metoda: zastosowanie w badaniach nad człowiekiem tej samej procedury i języka, którą stosuje się w badaniach nad zwierzętami - zamiast pojęć świadomość, stany psychiczne, psychika, treści świadomości -bodziec, reakcja, tworzenie się nawyków, integracja nawyków etc.
- dalej introspekcja ale już nie jako główna metoda - wartość naukowa jej danych nie zależy od łatwości ich interpretacji w terminach świadomości; podważenie jej sensu bo podważenie roli świadomości jako przedmiotu badań
neobehawioryzm:
- przedstawiciele: Burrhus Skinner (1904-1990) , jeśli nie do behawioryzmu; Edward Tolman (1886-1959); Clark Hull (1884-1952)
przedmiot: zachowanie
- człowiek myśli i czuje, ale postulowanie stanów psychicznych jako kategorii wyjaśniających zachowanie człowieka przeszkadza w analizie zachowania, bo one same jako reakcje organizmu wymagają wyjaśnienia jako skutki procesów neurofizjologicznych
- ponowny związek z filozofią - neopozytywizm
metoda: operacjonizm - powiązanie terminów teoretycznych z terminami obserwacyjnymi przez odwołanie do konkretnych operacji pomiarowych; terminy języków dyscyplin naukowych należy definiować przez odwołanie do intersubiektywnie obserwowalnych przedmiotów i zdarzeń fizycznych
- twierdzenie, którego nie można sprawdzić empirycznie jest bez sensu
- zmienna pośrednicząca (Tolman) - dająca się empirycznie stwierdzić zależność między zmiennymi poprzedzającymi a reakcją organizmu
- definiowanie terminów teoretycznych przez odniesienie do klasy zachowań a nie stanów psychicznych
osiągnięcia: paradygmat psychologii
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz