To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Atrybuty Państwa
W Międzyamerykańskiej Konwencji o Prawach i Obowiązkach Państw z 26 grudnia 1933 roku państwo jako podmiot prawa międzynarodowego powinno posiadać następujące atrybuty: - ludność; - określone terytorium; - rząd; - zdolność do utrzymywania do utrzymywania stosunków z innymi państwami. Podmiotowość prawnomiędzynarodowa państwa obejmuje zdolność do następujących przedsięwzięć: - zawieranie umów międzynarodowych; - utrzymywanie stosunków dyplomatycznych i konsularnych; - uczestniczenie w organizacjach międzynarodowych; - odwoływanie się do pokojowych sposobów załatwiania sporów międzynarodowych; - podejmowanie samoobrony. Katolicka nauka społeczna, czerpiąc z poglądów św. Tomasza z Akwinu (1225 - 1274), traktuje państwo jako społeczność doskonałą (societas perfecta) samowystarczalną, niezależną i samorządną. Istnienie państw wiąże się ściśle z występowaniem pewnego porządku prawnego oraz władzy, która by go chroniła, miała możliwość zaspokojenia potrzeb obywateli oraz gwarantowała im pokój od zewnątrz. Celem państwa jest „bonum commune”, czyli dobro wspólne, które wyraża się w zachowaniu pokoju i zapewnienia powszechnej szczęśliwości doczesnej. Koncepcja marksistowska zakłada, że państwo jest organizacją przymusową, służącą klasie panującej. Według Włodzimierza I. Lenina (1870 - 1924), państwo jest maszyną do utrzymywania panowania jednej klasy nad drugą. Polski filozof Czesław Znamierowski twierdził, że państwo jako organizacja władcza unormowana konstytucją jest niezbędne dla społeczności o większej liczbie członków, żyjących na większym terytorium. Celem państwa jest ochrona i obrona członków tej grupy oraz utrzymanie porządku wewnętrznego. W państwie występują: grupa władcza - rządzący i politycznie bierna nie zorganizowana masa - rządzeni. Czesław Znamierowski (1888 - 1967) - filozof, socjolog, teoretyk państwa i prawa. Zainicjował w Polsce badania nad logiczno - językową i socjologiczną problematyką ogólnej teorii państwa. Główne dzieła: „Podstawowe pojęcia teorii prawa” 1924 - 1930, „Elita i demokracja” (1928), „Zasady i kierunki etyki” (1957), „Oceny i normy” (1957), „Szkoła prawa. Rozważania o państwie” (1988). Interesującym podejściem poznawczym jest postrzeganie państwa jako struktury elementów wielofunkcyjnych. W konsekwencji traktowania państwa jako formy organizacji politycznej społeczeństwa globalnego teoretycy reprezentujący rozmaite dyscypliny nauki - prawo, socjologię, politologię, wysuwali propozycje różnych modeli wielostronnego opisu państwa.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)