To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Artykuł 10 Konstytucji z 2 kwietnia 1997 r. mówi o zasadzie podziału władzy. Najpierw wskazuje podstawę przedmiotową rozgraniczenia władzy, mianowicie w ustępie pierwszym jest napisane, że "ustrój Rzeczpospolitej Polskiej opiera się na podziale i równowadze władzy ustawodawczej, władzy wykonawczej i sądowniczej". Potem wskazuje podmioty (organy konstytucyjne), którym powierzone jest wykonywanie: władzy ustawodawczej, sprawowanej przez Sejm i Senat
władzy wykonawczej, sprawowanej przez Prezydenta i Radę Ministrów
władzy sądowniczej, sprawowanej przez sądy i trybunały
Zasada podziału władzy nie ma charakteru absolutnego. To oznacza, że odrzuca możliwość skumulowania całej władzy w rękach jednego podmiotu. Istnieje przecinanie i zazębianie się kompetencji, które są podporządkowane poszczególnym władzom (domniemanie kompetencyjne - rodzaj kompetencji szczegółowych). Na przykład kompetencja stanowienia prawa przypada organom władzy ustawodawczej. Oczywiście może być załamana, ale wymaga to jednak wyraźnego uregulowania konstytucyjnego. Natomiast istota poszczególnych władz (drugi rodzaj kompetencji) zakłada, że istnieje jądro kompetencyjne władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej, w które inne władze nie mogą wkraczać, gdyż oznaczałoby to przekreślenie konstytucyjnej zasady podziału władzy.
Podstawą władzy sądowniczej stanowi niezależność sądownictwa od władz pozostałych. Pozycja sądownictwa opiera się na zasadzie separacji lub nawet izolacji władzy wykonawczej, ponieważ jedną z podstawowych zasad demokratycznego państwa prawnego jest ot, że sądy mogą wymierzać sprawiedliwość. Wniosek z tego taki, że sądownictwo posiada monopol kompetencyjny na sprawowanie władzy sądowniczej, czyli rozstrzyganie o prawach i obowiązkach jednostki oraz osób prawnych.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)