Wykład - Arnobiusz

Arnobiusz (III/IV wiek)
Arnobiusz był drugorzędnym pisarzem chrześcijańskim, a jego wiedza religijna uznawana jest za niedostateczną do tego stopnia, że aż wątpliwą. Jego prace pozostają jednak świadectwem postępu, jaki osiągnęli przeciwnicy chrześcijaństwa w krytyce nowej religii. Poza powtarzaniem starych oskarżeń o niemoralność i ateizm apologeci pogańscy nauczyli się wyciągać poważniejsze zarzuty z samej doktryny chrześcijańskiej. Adwersarz Arnobiusza pyta na kartach „Adversus nationes” na przykład o to, dlaczego Chrystus nie przyszedł wcześniej, do wszystkich ludzi lub dlaczego Bóg nie zmusza do wierzenia w swą zbawczą doktrynę.
Arnobiusz, zwracając się do swoich przeciwników, określa chrześcijan jako czcicieli Króla świata, idących pod przewodnictwem Chrystusa - nauczyciela. To przez niego objawiona jest ludziom prawda o najwyższym Bogu, z której wywodzi się wiele innych prawd.
Arnobiusz najbardziej podkreśla w objawieniu chrześcijańskim to, że jest ono dla wszystkich usilnym zaproszeniem do intelektualnej skromności. Jego sceptycyzm nie neguje naturalnej zdolności rozumu, ale przypomina jej granice. Porusza wiele problemów, w jego apologii pojawiają się liczne niedociągnięcia (dogmat Trójcy Świętej, nieśmiertelność dusz).
... zobacz całą notatkę