To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Akty jednostronne jako źródło prawa międzynarodowego
W praktyce międzynarodowej pojawiają się przypadki kiedy państwo lub organizacja międzynarodowa działając indywidualnie składają oświadczenie bądź też swoim zachowaniem wskazują jednostronnie, że zobowiązują się (czują się związane) pewną regułą zachowania. zgoda wyraźna lub milcząca.
O istnieniu aktów jednostronnych jako źródeł zobowiązań międzynarodowych rozstrzygał MTS w 1974 w sporze między Australią i Nową Zelandią a Francją, w którym chodziło o próby nuklearne. MTS uznał, że może zaistnieć sytuacja, w której państwo kreuje jednostronnie zobowiązania skierowane do innych podmiotów prawa międzynarodowego. Zobowiązanie takie powinno:
być wyrażone publiczne (konferencja prasowa, międzynarodowa, dyplomatyczna, spotkanie dwustronne)
wyrażać zamiar związania się nie wymaga się przyjęcia lub akceptacji, ponieważ jest to akt jednostronny
mieć charakter autonomiczny, niezależny od traktatu, zwyczaju, uchwał prawotwórczych (pojawia się problem dot. zastrzeżeń oraz deklaracji o uznaniu jurysdykcji MTS - czy są deklaracjami jednostronnymi?)
mieć heteronomiczny charakter
mieć charakter niekomensualny (jednostronność) O akcie jednostronnym mówią także inne wyroki MTS:
wyrok Nikaraguański (deklaracje jednostronne mogą powodować różne skutki prawne dowód prawidłowości faktów, dowód że fakty wiążą się z państwem i mogą być jemu przypisane, dowód pozwalający na odpowiednią kwalifikację prawną faktów)
sprawa między Burkina Faso i Mali (zamiar związania się nie może być rozumiany subiektywnie, tylko obiektywnie; dowiadujemy się o zamiarze z tekstu oświadczenia i z oceny MTS, ta ocena jest decydująca)
Przykłady aktów jednostronnych:
przyrzeczenie
protest
uznanie
zawłaszczenie
zrzeczenie się praw
Prof. Mik nie jest pewny czy akt jednostronny jest samoistnym źródłem prawa, czy przypadkiem nie musi wynikać z traktatu lub prawa międzynarodowego.
Komisja Prawa Międzynarodowego pracowała nad aktem jednostronnym. Prace zakończyły się ustaleniem wytycznych (a nie powstaniem konkretnej regulacji tej sprawy):
oświadczenia woli muszą być publiczne i wyrażać wolę związania
ocena dokonywana w dobrej wierze
moc wiążąca oznacza, że inne państwa mogą powoływać się na to oświadczenie przeciwko państwu składającemu oświadczenie (powstają prawa i obowiązki)
tylko państwa mogą wdawać akty jednostronne (każde państwo ma do tego prawo)
ocena skutków prawnych aktów jednostronnych powinna być dokonywana z uwzględnieniem treści, okoliczności, które im towarzyszą i reakcji państw
(…)
… powinna być dokonywana z uwzględnieniem treści, okoliczności, które im towarzyszą i reakcji państw
oświadczenia są skuteczne tylko wtedy, gdy są składane przez podmioty do tego uprawnione, upoważnione
mogą być formułowane ustnie lub pisemnie
mogą być skierowane do jednego państwa, kilku państw, organizacji międzynarodowych lub społeczności międzynarodowej jako całości
rodzi zobowiązania tylko wtedy, gdy zostało…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)