To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Adaptatory - mają one zapewnić człowiekowi lepszą pozycję ciała podczas konwersacji. Wyróżniamy: autoadaptatory (ludzie dotykają części swojego ciała w celu uspokojenia się) i adaptacja przez przedmioty (regulujemy nasz stan psychiczny poprzez przedmioty).
Mięśnie wiarygodne - tylko wyszkoleni ludzie potrafią opanować te mimowolne mięśnie, które podlegają autonomicznemu układowi nerwowemu.
Jung - spojrzenia introwertyka (spojrzenia są przyjazne, osoba jest otwarta) i ekstrawertyka (osoba zamknięta).
Kontakt wzrokowy - częściej słuchacz patrzy na rozmówcę, niż mówca na słuchacza. Połowa, lub też mniej, rozmowy przebiega bez kontaktu wzrokowego, rozmówcy patrzą się na inne obiekty, druga połowa rozmowy to kontakt wzrokowy, gdzie co najmniej jedna osoba śledzi twarz i ruchy drugiej osoby. Wymiana spojrzeń (kontakt „oko w oko”) zajmuję około 1/3 czasu trwania konwersacji.
Nancy Russo - wymieniła zmienne modyfikujące kontakt wzrokowy:
1. Procent czasu, w którym utrzymywany jest kontakt wzrokowy między rozmówcami wzrasta, gdy wzrasta dystans między rozmówcami i gdy rozmawiają dziewczęta.
2. Procent czasu, w którym utrzymywany jest kontakt wzrokowy nie zmienia się w zależności od stopnia zażyłości rozmówców.
3. Średnia długość spojrzeń wzajemnych nie wzrasta w miarę wzrostu dystansu fizycznego, jest większa dla wymiany wzrokowej między dziewczętami, niż między kobietami i jest znacznie wyższa w rozmowach pomiędzy przyjaciółmi niż kolegami czy znajomymi (długość spojrzeń zależy od zażyłości).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)