Wykład (8), Teorie stałości- zmienności czyli konsekwencje stylu atrybucji oraz manipulowanie wrażeniem

Nasza ocena:

5
Pobrań: 70
Wyświetleń: 826
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wykład  (8), Teorie stałości- zmienności czyli konsekwencje stylu atrybucji oraz manipulowanie wrażeniem - strona 1 Wykład  (8), Teorie stałości- zmienności czyli konsekwencje stylu atrybucji oraz manipulowanie wrażeniem - strona 2 Wykład  (8), Teorie stałości- zmienności czyli konsekwencje stylu atrybucji oraz manipulowanie wrażeniem - strona 3

Fragment notatki:


WYKŁAD 8    TEORETYCY STAŁOŚCI – ZMIENNOŚCI, CZYLI KONSEKWENCJE STYLU ATRYBUCJI ORAZ  MANIPULOWANIE WRAŻENIEM    Atrybucje przyczyn porażki a bezradność lub konfrontacja:  • Badania nad przyczynami różnic w osiągnięciach osób o tym samym potencjale  intelektualnym (Diener, Dweck, 1980r.): badano dzieci w wieku od 10 do 12 lat (o  wyrównanym poziomie intelektu); otrzymywały informację, że odniosły porażkę.  Wyodrębniono dwie grupy:  Przypisujących odpowiedzialność za wynik we własnych cechach, umiejętnościach  lub zachowaniach  Przypisujących odpowiedzialność czynnikom zewnętrznym  • Pytano o chęć kontynuowania zadania  • Wyodrębniono dwa wzorce reagowania na niepowodzenie (związane ze stylem atrybucji):  bezradności owy i mistrzowski  • Bezradnościowy: dzieci reagują silnymi emocjami negatywnymi, zapominają, że wcześniej  odnosiły sukcesy, obwiniają siebie za porażki, popadają w przygnębienie, próbują poradzić  sobie z porażkami przez odwracanie uwagi od zadania, szybko rezygnują – stają się mniej  efektywne  • Dzieci reagujące wg wzorca mistrzowskiego: mobilizowały się do pokonywania przeszkód,  same siebie motywowały, były innowacyjne, bardziej wytrwałe, odbierały porażkę jako  wyzwanie; błąd – informacja i powód doskonalenia siebie i dodatkowego wysiłku; efekt –  rozwiązywanie zadań przekraczających ich możliwości wiekowe  • Większość dzieci daje się zakwalifikować do jednego z tych wzorców; tylko 15% - nie    Reakcja na porażkę – efekt przyjętego celu działania:  • Cele związane z wykazaniem wysokiego poziomu własnych zdolności, z oceną (performance  golas)  • Cele związane z rozwojem zdolności i nabywaniem doświadczeń (learning golas)  • Cele związane z oceną sprzyjają powstawaniu reakcji bezradnościowej po porażce (atrybucja  stała wewnętrzna)  • Cele ukierunkowane na rozwój – wyzwalają orientację mistrzowską        Cele a wykonywanie zadań:  • Gdy celem jest ocena zdolności – powstaje lęk przed porażką i przez to zmniejsza się  efektywność pracy; atrybucja przyczyn porażki do trwałych dyspozycji – powoduje  przygnębienie i wstyd  • Gdy celem jest zdobywanie nowych kompetencji i doświadczeń – w centrum uwagi nie są  oceny ale samo zadanie, co podwyższa efektywność  • Przy każdym z tych nastawień (na ocenę vs mistrzostwo) różna jest percepcja wysiłku    Powodem przyjmowania różnych celów jest koncepcja inteligencji:  • Inteligencja – stała, niepodlegająca zmianom zdolność czy dyspozycja możliwa do zmiany i 

(…)

… autobiografii (G. Allport):








Chęć przerzucenia własnych win na innych
Ukazanie wad znajomych
Ekshibicjonizm
Potrzeba ładu, uporządkowania życia
Potrzeba satysfakcji literackiej
Katharsis po trudnych przejściach
Potrzeby finansowe
Uzyskanie „odpuszczenia win” lub ponowne zaistnienie w życiu publicznym
Sprzeczne motywy autoprezentacji: skromność lub egotyzm:



Ingracjacja: manipulacja własnym obrazem dla innych; strategiczne wywieranie wpływu w
sposób nieuprawniony („tanio”), bez przestrzegania reguł ekwiwalentnej wymiany (E.E.
Jones, 1970r.); ktoś chce uzyskać od innych więcej niż im daje
Rodzaje ingracjacji:
Autoprezentacja pozytywna i negatywna
Konformizm
Podnoszenie wartości partnera
Cele autoprezentacji:
Zmaksymalizowanie bilansu nagród i kar
Regulacja samooceny
Kształtowanie własnej…
… – komunikujemy to albo nieintencjonalnie: poprzez
zachowania, które dowodzą, że dokonaliśmy atrybucji wewnętrznej (np. grzech lenistwa
sprawił, że X oblał test) lub zewnętrznej (usprawiedliwiamy jego wynik problemami w domu i
próbujemy pomóc); albo strategicznie manipulujemy zachowaniem i słowami
Uczymy się odczytywać reakcje innych na nasze sukcesy/porażki:



Reakcje nauczycieli (komentarze) na sukcesy…
… ważnych dla jednostki bądź w których
potrzebuje wsparcia
Autoprezentacja wymaga odkrycia, jakie nasze cechy są potrzebne partnerowi
Skuteczność zależy od:





Relatywnej roli/pozycji partnerów
Samooceny ingarcjatora
Obecności innych: świadkowie są odporni na ingracjację, widzą jej manipulacyjny charakter
Efekty dla własnej tożsamości – eksperymentowanie z maską (Goffman); jednostka próbuje
różnych…
… wybór czy naciski zewnętrzne,
społeczna akceptacja inhibitora (narkotyki czy pomaganie choremu)
Manipulowanie wrażeniem – różnice indywidualne:

Aby skutecznie manipulować wrażeniem potrzeba:
Znajomości sposobów interpretacji zachowania przez publiczność
Posiadania repertuaru zachowań – strategii adekwatnych dla różnych sytuacji
Motywacji, zamiaru podtrzymania lub wykreowania jakiegoś rodzaju…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz