To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
DYNAMICZNE PRZYDZIELANIE PAMIECI
Pamięć komputera, dostępna dla programu, dzieli się na cztery obszary:
• kod programu,
• dane statyczne ( np. stałe i zmienne globalne programu),
• dane automatyczne
→ zmienne tworzone i usuwane automatycznie przez kompilator
na tzw. stosie (ang. stack) np. zmienne lokalne wewnątrz funkcji
void przykladowa_funkcja(void)
{
float zmienna_lokalna;
zmienna_lokalna=10;
}
• dane dynamiczne
→ organizowane przez menadŜera-zarządcę pamięci dynamicznej,
moŜna je tworzyć i usuwać w dowolnym momencie pracy programu,
w pamięci wolnej komputera → na tzw. stercie (ang. heap)
Zmienne dynamiczne:
→ odpowiedzialnym za ich utworzenie (rezerwację pamięci)
oraz za ich usunięcie (zwolnienie pamięci) jest programista !!!
→ dostęp do takiej zmiennej moŜliwy jest jedynie poprzez jej adres w pamięci
(przechowywany w zmiennej wskaźnikowej)
→ korzystanie z nieprzydzielonego obszaru najprawdopodobniej spowoduje błąd!
→ próba zwolnienia juŜ zwolnionego obszaru spowoduje błąd!
Przykład → ilustracja czasu „Ŝycia” zmiennych
zmienna statyczna ↔ komputer na własność (cały czas)
zmienna lokalna ↔ komputer w laboratorium (tylko na czas zajęć)
zmienna dynamiczna ↔ komputer z wypoŜyczalni (na dowolny czas)
Dostęp do obiektu za pomocą wskaźnika-adresu-odsyłacza
WSKAŹNIK → OBIEKT
numer telefonu
adres internetowy
adres pocztowy
numer PESEL
numer pokoju
numerek z szatni
→
→
→
→
→
→
telefon
strona HTML na serwerze
mieszkanie
Kowalski Jan
wynajęty apartament w hotelu
dynamicznie przydzielone miejsce-wieszak w szatni
M. Piasecki, JĘZYKI PROGRAMOWANIA (1)
−1−
Dynamiczne przydzielanie pamięci
W języku „C” do dynamicznego przydzielania pamięci (tworzenia zmiennych
dynamicznych) słuŜyły specjalne funkcje z bibliotek: lub
void ∗malloc( size_t rozmiar );
// przydział bloku o zadanej wielkosci
void ∗calloc( size_t il_elementow, size_t rozmiar);
// przydział tablicy
void ∗realloc( void* stary_wskaznik, size_t nowy_rozmiar); // zmiana wielkości
void free( void∗ wskaznik);
np. void main( void )
{
int ∗wsk;
// zwolnienie wskazywanego obszaru
// zmienna wskaźnikowa do zapamiętania adresu liczby int
• • •
wsk = (int∗) malloc( sizeof(int) );
// przydzielenie pamięci na liczbę int
if( wsk == NULL )
{ printf( ”Błąd przydziału pamięci” ); return;
• • •
∗wsk = 10;
∗wsk ∗= 2;
printf( ”%d”, ∗wsk );
scanf( ”%d”, wsk );
// przykładowe operacje na dynamicznej liczbie int
• • •
free( wsk );
// zwolnienie pamięci przed zakończeniem programu
}
Przykład operacji na dynamicznej tablicy o dowolnej ilości elementów:
np. void main( void )
{
int rozmiar_tablicy;
double ∗tablica_liczb;
printf( ”Ile liczb chcesz wprowadzić: ” );
scanf( ”%d”, &rozmiar_tablicy );
if( tablica_liczb = (double∗) calloc( rozmiar_tablicy, sizeof(double) ) )
{
for( int i = 0; i
(…)
…;
// tablica_liczb[ i ] = 100;
• • •
free( tablica_liczb );
}
}
M. Piasecki, JĘZYKI PROGRAMOWANIA (1)
−2−
Dynamiczne przydzielanie pamięci
W języku „C++ ” do dynamicznego przydzielania pamięci
+
moŜna nadal wykorzystywać funkcje z biblioteki <alloc.h>
ale duŜo lepiej jest korzystać z nowych operatorów: new oraz delete
<wskaźnik_na_obiekt> = new <typ_obiektu> [parametry_inicjalizacyjne] ;
delete <wskaźnik_na_obiekt…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)