14. WYCHOWANIE PLASTYCZNE W ŚWIETLE POTRZEB SPOŁECZNYCH I PROPOZYCJI (S. Kościelecki) koncepcja edukacji plastycznej człowieka w sytuacji cywilizacji naukowo-technicznej i dominacji obrazu jako symbolu i znaku informacyjnego, obecnego na każdym kroku.
odbywa się ona w bezpośrednim kontakcie z przedmiotem
bierze w niej udział intuicja, przeżywanie estetyczne i refleksja. Percepcja estetyczna bywa mniej lub więcej aktywna: od kontemplacji do takiej percepcji, która niejako kreuje dzieło sztuki wspólnie z jego twórcą. "Otwarte oczy dla otwartego umysłu" to program racjonalnego wizualizmu opartego o tak zwane widzenie, wyrażenie, wyobrażanie, konstruowanie . Autor nie wnika w psychologiczny proces percepcji, a zatrzymuje się na fizjologii widzenia, odcina się także od analizy emocjonalnych, uczuciowych i osobowościowych mechanizmów kreacji i percepcji sztuki. intelektualna analiza form współczesnego świata z jednej strony, a z drugiej trening oparty na wiedzy o formie dzieła plastycznego (barwa, bryła, linia, światło, faktura, ruch, przestrzeń) zapewnia proces artystycznej edukacji współczesnego człowieka, zdeterminowanego współczesna architekturą, wzornictwem, wizualnymi środkami przekazu, odciętego w praktyce od klasycznego pojmowania i przeżywania piękna i brzydoty.
Rozwój współczesnej cywilizacji, techniki i nauki stworzył nowe warunki dla sztuk plastycznych. Zmienił się zasięg oddziaływania społecznego, zmieniła się i rozszerzyła funkcja społeczna plastyki.
Współczesne wychowanie plastyczne musi przygotować do percepcji wizualnej wszystkich zjawisk przyrody, techniki, nauki, sztuki na równych prawach, ponieważ nikt nie może przesądzić o tym, w jakim środowisku wizualnym młody człowiek będzie uczestniczył w życiu. Zadaniem nowego wychowania plastycznego jest dostrzeganie i ustosunkowanie się do świata biologicznego, a więc człowieka, zwierząt, owadów, mikroorganizmów, roślin, kwiatów itp., do świata nauki, techniki, konstrukcji architektonicznych, maszyn, aparatów, sprzętu użytkowego, pojazdów nadziemnych, podziemnych, podwodnych. Musi ustosunkować się do nowych sytuacji techniki, do świata sztuki, do dzieł różnych epok, kontynentów, kultur, do działania plastycznego, do kształcenia wyobraźni czasoprzestrzennej, do układów strukturalnych, do widzenia i myślenia kategoriami plastycznymi. W przygotowaniu tym musi się uwzględnić także nietradycyjne sytuacje percepcji zjawisk wizualnych: w ruchu, w czasie pracy. Myślenie plastyczne pomaga również w wyrażaniu głębszych treści w dziele artystycznym i wprowadza nas w nieustanną przygodę, w śledzenie, obserwowanie, rozkoszowanie się wartościami plastycznymi w naturze (rozumiejąc naturę nie tylko jako biologiczną, ale i jako wytwory techniki). koncepcja wychowania plastycznego ma opierać się na podstawach naukowych z dziedzin wiedzy: fizyka, fizjologia, psychologia, wiedza o formie plastycznej.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)