Współczynnik załamania światła

Nasza ocena:

3
Pobrań: 126
Wyświetleń: 1764
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Współczynnik załamania światła - strona 1 Współczynnik załamania światła - strona 2 Współczynnik załamania światła - strona 3

Fragment notatki:

WYZNACZANIE  WSPÓŁCZYNNIKA  ZAŁAMANIA  ŚWIATŁA 1. Wprowadzenie. W ośrodku optycznie jednorodnym światło rozchodzi się prostoliniowo, a więc najkrótszą  drogą między dwoma danymi punktami. Podczas przechodzenia z jednego ośrodka do innego światło załamuje się, odbija na granicy  ośrodków i tor jego staje się łamany. W ośrodkach niejednorodnych, gdzie współczynnik załamania światła zmienia się w sposób  ciągły, promień światła zakreśla linie krzywe. Bezwzględny współczynnik załamania – współczynnik załamania danego ośrodka względem  próżni: n = C / V gdzie: C – prędkość światła w próżni V – prędkość światła w danym ośrodku Względny współczynnik załamania n2,1 dla danych dwóch ośrodków wyraża się za pomocą  bezwzględnych współczynników załamania tych ośrodków zależnością: n2,1 = n2 / n1 gdzie: n1 – bezwzględny współczynnik załamania ośrodka pierwszego n2 - bezwzględny współczynnik załamania ośrodka drugiego 2. Wyznaczanie współczynnika załamania światła przez bezpośredni pomiar  kąta padania i kąta załamania. Załamanie światła na granicy ośrodka rzadszego(1) i gęstszego(2). Współczynnik załamania dla danych dwóch ośrodków wyraża się wzorem: n2,1 = sin  α / sin β  L.p. α β n2,1 o o - 1 15 17 0,88 2 20 24 0,84 3 23 29 0,80 4 25 32 0,79 5 32 39 0,84 3. Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu. Pozorna zmiana grubości płytki h – rzeczywista grubość płytki zmierzona mikrometrem = 3,70 mm d – pozorna grubość płytki L.p. Położenie 1 Położenie 2 Liczba obr. d n2,1 dz dz - mm mm 1 34 34 3 1,80 2,05 2 30 5 3,5 2,10 1,76 3 5 30 3,5 2,10 1,76 4 25 12 3,2 1,92 1,92 1 działka = 0,01 mm 1 obrót = 60 działek n2,1 = h / d 4. Wyznaczanie współczynnika załamania światła przez pomiar kąta granicznego. Kąt graniczny w badanym materiale W badanej próbce wiązka światła pada na materiał wzdłuż promienia krzywizny, dzięki  czemu nie ulega załamaniu w momencie wejścia do materiału. Kąt graniczny – taki kąt podania, przy którym kąt załamania ma wartość 90o. L.p. α o 1 44 2 46 3 47 4 42 5 41 5. Rachunek błędów. W doświadczeniu pierwszym: Uchyby pomiarowe:  ∆α = ∆β = 1o Błąd względny serii pomiarów: ∆n2,1 / n2,1 = [ (ctg α)∆α + (ctg β)∆β ] * 100 % ∆n2,1 / n2,1 = 4,54 % W doświadczeniu drugim: Uchyby pomiarowe: ∆d = 0,01 mm ∆h = 0,1 mm Błąd względny pomiarów: ∆n2,1 / n2,1 = [∆d / d + ∆h / h ] * 100 % ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz