Współczynnik podziału Nernsta - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 168
Wyświetleń: 1064
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Współczynnik podziału  Nernsta - omówienie - strona 1 Współczynnik podziału  Nernsta - omówienie - strona 2 Współczynnik podziału  Nernsta - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

GRUPA NR: ZESPÓŁ:
ĆWICZENIE NR: 7
Współczynnik podziału Nernsta.
DATA WYKONANIA ĆWICZENIA:
ZESPÓŁ:
OCENA:
1. WSTĘP TEORETYCZNY:
Rozważając układ izotermiczno - izobaryczny złożony z dwóch praktycznie nie mieszających się cieczy 1 i 2 otrzymujemy układ 2 - fazowy ciekły, a wytworzone fazy nazwać można fazą I i II.
Faza I jest nasyconym roztworem składnika 2 w 1, faza II jest nasyconym roztworem składnika 1 w 2. Wprowadzając do jednej z tych faz substancję 3 (słaby kwas organiczny) rozpocznie się proces przenoszenia przez granicę faz substancji 3. Proces ten będzie trwał do chwili ustalenia się równowagi termodynamicznej. Zgodnie z zasadą termodynamiki dla układów wielofazowych w stanie równowagi potencjały chemiczne składnika 3 muszą być jednakowe dla obu faz.
- standardowe potencjały chemiczne składnika 3 w fazach I i II,
a zatem:
- -odpowiednia aktywność składnika 3 w fazach I i II
Stan standardowy wybrano tak, że współczynniki aktywności są równe jedności w roztworach nieskończenie rozcieńczonych.
Dla realnych stężeń określa się tzw. współczynnik podziału Nernsta wyrażany przy pomocy stężeń:
Współczynnik podziału Nernsta jest to stosunek stężeń składnika występującego w obu fazach w postaci cząsteczek jednego typu.
Tak zdefiniowany współczynnik podziału zmienia się ze stężeniem dlatego, że roztwory nie są doskonałe.
W szczególnym przypadku składnik 3 jest w fazie I częściowo zdysocjowany, a w fazie II częściowo zasocjowany.
2. CEL ĆWICZENIA:
Na podstawie miareczkowania kwasu w fazie ksylenowej należy wyznaczyć graficznie współczynnik podziału kwasu między fazą wodną, a ksylenową oraz stałą równowagi asocjacji kwasu w fazie ksylenowej. Do dyspozycji dany jest układ trójskładnikowy dwufazowy kwas benzoesowy - woda - ksylen.
3. ZADANE PARAMETRY:
Dane są cztery naważki kwasu benzoesowego, odpowiednie objętości cieczy, tzn. ksylenu(25 ml) i wody(35ml). Doświadczenie prowadzi się w stałej temperaturze otoczenia. Te dane początkowe determinują zarówno stężenia każdego składnika w mieszaninie trójskładnikowej, jak i odpowiednie stężenia w fazach I i II po procesie dyfuzji przez granicę faz. W funkcji tych danych można wyznaczyć poszukiwane parametry, tzn. współczynnik podziału oraz stałą równowagi asocjacji - będące celem ćwiczenia.
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz