To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
„WSPÓŁCZESNE SYSTEMY GOSPODARCZE Gospodarka - sfera świadomej działalności człowieka nakierowanej na uzyskiwanie nadwyżki. Jest działalność zamierzona, której celem jest nadwyżka czyli zewnętrzna korzyść. kupowanie, sprzedawanie, rynek, handel. Systemu ekonomiczny w Polsce zaczęto reformować w 1981 roku. Uchwalono ustawę wprowadzającą samodzielność, samorządność i samofinansowanie przedsiębiorstw państwowych. Przełomową rolę w tworzeniu w Polsce gospodarki rynkowej odegrała uchwalona pod koniec 1988 roku ustawa o działalności gospodarczej. Dzięki ustawie nastąpił wzrost sektora prywatnego. W roku 1989 pierwsze wolne wybory dały początek polskiej demokracji. Jednakże gospodarka nadal przeżywała kryzys: brakowało towarów na półkach sklepowych, nastąpił gwałtowny wzrost cen. Rząd Tadeusza Mazowieckiego stanął przed zadaniem uruchomienia w Polsce mechanizmu gospodarki rynkowej. W październiku 1989 roku wicepremier i minister finansów ówczesnego rządu Leszek Balcerowicz przedstawił plan naprawy polskiej gospodarki. Tak oto Polska zreformowała gospodarkę centralna na gospodarkę rynkową. System ekonomiczny – gospodarki centralnej po raz pierwszy wprowadzono w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich po zwycięstwie bolszewików w rewolucji październikowej. Obowiązywał również w Polsce od II wojny światowej do 1989 roku. Po II wojnie światowej Polska dostała się w strefę wpływów Związku Radzieckiego. W wyniku referendum zawarto w konstytucji zapis o reformie rolnej i upaństwowieniu podstawowych gałęzi przemysłu. Kolejne zmiany spowodowały wprowadzenie w Polsce gospodarki planowanej. Wielkie znaczenie odgrywało w rym systemie centralne planowanie. Państwo było właścicielem większości zasobów gospodarczych, więc decydowało, jak należy je wykorzystywać. Przedsiębiorstwa produkowały jedynie to, co rząd uznał za ważne i potrzebne. Wielkość produkcji również wynikała z przyjętego, odgórnie ustalonego planu. Ceny ustalała władza, co powodowało ich niedostosowanie do sytuacji na rynku. Gospodarka miała charakter nakazowo-rozdzielczy, czyli zadania i środki na ich wykonanie przekazywane były ze szczebla centralnego do przedsiębiorstw za pośrednictwem rozbudowanego systemu administracji. W przedsiębiorstwach nie zwracało się uwagi na efektywność działalności, ważne było jedynie zrealizowanie narzuconego planu. Takiemu systemowi zarządzania gospodarką towarzyszyła łatwość dostępu do pieniądza. Wszelkie straty przedsiębiorstw państwowych, wynikające z produkcji poniżej kosztów i niegospodarności, były pokrywane z budżetu państwa. Kredytowanie przez państwowe banki stanowiło w rzeczywistości
(…)
… : uwolnienie cech
rynkowych, wprowadzenie restrykcyjnej polityki płac, polityki budżetowej (Bank Centralny),
wymiana waluty złotego na obce, od 1992 roku rozpoczął się wzrost PKB i spadek inflacji. Wiele z
tych zmian trwa do dziś, np. przebudowa stosunków własnościowych (prywatyzacja i
reprywatyzacja).
Gospodarka rynkowa charakteryzuje się dominacją prywatnej własności i wolnością wyboru
w podejmowaniu…
… gospodarkę planową,
musimy się zastanowić czy pewne elementy końcowe szczególnie w zakresie “państwa
opiekuńczego” , nie powinniśmy włączyć do gospodarki rynkowej. Jest to istotny element potrzeb
jednostki, który w gospodarce rynkowej został gdzieś na szarym końcu.
…
… bez oglądania się na państwo.
Społeczeństwo w pierwszych lalach transformacji zapłaciło wysoką cenę za
przeprowadzenie reform. Gwałtowny wzrost cen i zahamowanie wzrostu płac oprowadziły do
zmniejszenia realnych dochodów ludności. Społeczeństwo zubożało, ale hiperinflacja została
powstrzymana. Kolejne rządy kontynuowały reformy gospodarcze, zmniejszając nieco ich tempo,
tak aby ograniczać…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)