Polityka - roztropna troska o wspólne dobro - Arystoteles
Istnienie moralnej odpowiedzialności i etyki możliwe jest tylko w oparciu o fakt, że człowiek jest istotą wolną, a co za tym idzie - odpowiedzialną. Wolność to fundamentalne doświadczenie każdego człowieka. Nie ma wolności nieograniczonej. Wolność polega nie na tym, że dobro musimy czynić, ale powinniśmy je czynić. Człowiek wie, że jest odpowiedzialny za swoje czyny. Ta świadomość jest poczuciem godności. Wolność jest darem (jest atrybutem ludzkiej natury - darem Boga) i zadaniem. Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz - Rdz 1, Wolność jest człowiekowi dana w taki sposób, że posiada on władzę nad swoją wolnością (mogę coś chcieć lub nie chcieć). Wolność jest sposobem istnienia człowieka i jego działania. Wolna wola jest właściwością osoby. Wolność stanowi możliwość i zdolność wyboru. Jest związana z rozumnością i zdolnością do autorefleksji. Człowiek nie posiada wolności w stopniu nieograniczonym. Zależna jest ona od prawa moralnego i musi być w zgodzie z moralnością. Zawęża dziedzinę ludzkiej wolności duchowe i biologiczne dziedzictwo i środowisko, w którym człowiek żyje. Nie istnieje jednak absolutny determinizm społeczny. Stan umysłu człowieka i jego poglądy ostatecznie zależą tylko od niego. Nie tylko wie, ale wie co chcieć. Wolność jest również ograniczana poprzez uprzednie decyzje człowieka. Jest to też ograniczenie absolutne. Święty spokój nie jest spokojem, ani pokojem - to pozorowanie wygodności i konformizmu. Granicę wolności każdego z nas stanowi dobro drugiego człowieka. Nie jest to granica do przekroczenia. Wynika to z godności i poszanowania dla drugiego człowieka.
Kompromis - znalezienie „złotego środka”. Człowiek jest istotą społeczną, dlatego wolność w relacjach społecznych zakłada ograniczenia, a także podporządkowanie się wspólnemu dobru.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)