Własność - prawo rzeczowe ; prawnie zagwarantowana możliwość pełnego rozporządzania jakąś rzeczą. W szczególności właściciel względem rzeczy ma uprawnienia do jej posiadania , używania, pobierania pożytków i innych dochodów z rzeczy, zbycia, przetworzenia, zużycia lub zniszczenia. Granicami korzystania z rzeczy są przepisy ustaw, zasady współżycia społecznego i społeczno-gospodarcze przeznaczenie danej własności. Własność jest funkcją rozwoju stosunków społecznych, politycznych i ekonomicznych. Na temat początków własności rzymskiej istnieje wiele hipotez. Powszechnie przyjmuje się, iż wcześniej wykształciło się prawo jednostki na rzeczach ruchomych, a dopiero później na nieruchomościach.
Własność -definicja ta została określona w artykule 140 KC, w granicach określonych przez ustawy oraz zasady współżycia społecznego właściciel może z wyłączeniem innych osób korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa w szczególności może pobierać pożytki oraz inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą. Definicja własności została podzielona na 2 części: 1 część to pozytywna strona definicji własności; na którą składają się uprawnienia (atrybuty) przysługujące właścicielowi rzeczy: a) uprawnienia do korzystania z rzeczy, na które składają się następujące elementy: -Uprawnienia do posiadania rzeczy, -Uprawnienie do używania rzeczy z możliwością czerpania z niej pożytków, -Uprawnienie do przetworzenia rzeczy, zużycia i zniszczenia; b) uprawnienia do rozporządzania rzeczą, na które składają się następujące elementy: -uprawnienia do zbycia rzeczy(na podstawie czynności prawnej umowa kupna-sprzedaży), -uprawnienie do obciążenia rzeczy(w przypadku rzeczy ruchomej-zestawienia, a nieruchomej-hipoteka) 2 część to negatywna storna definicji własności, polega ona na tym, że inne podmioty prawa mają obowiązek nie ingerowania w sferę uprawnień właściciela. Granice definicji własności: · materia ustawowa (wynikająca z przepisów prawa cywilnego ale przede wszystkim z przepisów prawa administracyjnego), · społeczno-gospodarcze przeznaczenie prawa, zasady współżycia społecznego.
Definicje własności
Negatywna definicja własności [ edytuj ] Wskazywała, że właściciel mógł czynić ze swoją własnością wszystko, co nie jest sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego i społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa.
Występowanie: Kodeks Napoleona , Bürgerliches Gesetzbuch , Zivilgesetzbuch .
W polskim Kodeksie cywilnym z 1964 roku można wyróżnić negatywną stronę prawa własności, czyli możność wyłączenia przez właściciela ingerencji innych osób w sferę jego prawa, z pewnymi jednak ograniczeniami.
Pozytywna definicja własności
(…)
… prawo do owoców swojej pracy, a pozbawianie go ich jest nieetyczne. Niezwykle istotny jest także wymiar psychologiczny własności. Jej pozytywny aspekt jest taki, że własność wzbogaca integralność człowieka i daje mu poczucie niezależności. Jej negatywny aspekt jest taki, że własność może rodzić rodzi chciwość. Z drugiej jednak strony jeszcze większą chciwość i dodatkowo jeszcze zawiść rodzi brak własności.
Z filozoficznego punktu widzenia ciekawe jest, co miała do powiedzenia o własności prywatnej w dobie swych narodzin katolicka nauka społeczna. Tych wszystkich, którzy poszukują nadprzyrodzonego uzasadnienia „sprawiedliwego rozdawnictwa własności” warto odesłać do Rerum Novarum. Pierwsza część tej pierwszej encykliki papieskiej odnoszącej się do „kwestii robotniczej” nosząca tytuł „Rozwiązania…
… posiadania), ius utendi, fruendi, abutendi (prawo korzystania i pobierania pożytków, zużycia rzeczy) i ius disponendi (prawo rozporządzania).
Występowanie: Landrecht pruski z 1794 roku, Kodeks cywilny zachodniogalicyjski z 1797 roku, Allgemeines bürgerliches Gesetzbuch, tom X Zwodu Praw Cesarstwa Rosyjskiego z 1835 roku.
W polskim Kodeksie cywilnym z 1964 roku można wyróżnić pozytywną stronę prawa własności…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)