Właściwości tekstu oralnego

Formuła nie powinna być traktowana jako bezsprzeczny wyróżnik oralności- teoria formuliczna nie bierze pod uwagę wewnętrznej potrzeby tekstu poetyckiego. Należy badać przede wszystkim relacje jakie warunkują specyficzną organizację tekstu oralnego. Chodzi ekspresję, przewagę działania nad opisem, gre ech i powtórzeń, natychmiastowość narracji itp. Badając oralność trzeba wyodrębnić raczej dyskursy niż teksty. Dopiero z owych dyskrusów można stworzyć obraz tekstu- nie ma gramatyki bez retoryki.
Natychmiastowość narracji powoduje, że tekst od razu staje się częścią dyskursu- niezależnie od celu jaki postawił sobie autor, tekst z chwilą jego wypowiadania trafi do odbiorców. Nie ma takiej swobody jak w przypadku pisma. Poetyka oralności nie może budować swoich teorii w oparciu o kategorie estetyczne- można ocenić jednorazowe wykonie, jednak jego wartość bierze się z kompilacji głosu, słuchu i gestu.
Sztuka oralna wydaje się być najbardziej pierwotną formą sztuki- wyprzedza grafię. Do tej pory u ludów uważanych dotąd za zacofane badacze odkrywaja finezyjne formy sztuki oralnej.1
... zobacz całą notatkę