William Szekspir - Sen nocy letniej

Nasza ocena:

3
Pobrań: 3619
Wyświetleń: 5061
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
William Szekspir - Sen nocy letniej - strona 1 William Szekspir - Sen nocy letniej - strona 2

Fragment notatki:


Sen nocy letniej William Szekspir OSOBY: Tezeusz - książę Aten
Egeusz - ojciec Hermii
Lyzander - zakochany w Hermii
Demetriusz - zakochany w Hermii
Filostrat - mistrz ceremonii na dworze Tezeusza
Hipolita - królowa amazonek, zaręczona z Tezeuszem
Hermia - córka Egeusza, zakochana w Lyzanderze
Helena - zakochana w Demetriuszu
Oberon - król elfów
Tytania - królowa elfów
PUK albo Robin Dobry-druh - jeden z elfów
Groszek, Pajęczynka, Ciemka, Gorczyczka - elfy
Klin (w innym tłum. Pigwa) - cieśla
Spój - stolarz
Motek (w innym tłum. Spodek) - tkacz
Dudka - miechownik
Ryjek - kotlarz
Głodniak - krawiec
Piram, Tyzbe, Ściana, Księżyc, Lew - role w krotochwili odegranej przez prostaków
Orszak Oberona i Tytanii
Orszak Tezeusza i Hipolity
Tezeusz, król Aten, za 4 dni ma pojąć za żonę Hipolitę. Przybywają do niego Egeusz i Hermia. Ojciec wyznaje, że córka nie chce poślubić Demetriusza, któremu została oddana. Pomimo groźby króla, że ją zabije, albo będzie musiała wyrzec się towarzystwa ludzi, czyli zamknie ja w klasztorze. Hermia nie chce zrezygnować ze swego wybranka, którym jest Lyzander - to on jej zawrócił w głowie. Podczas gdy król udaje się na rozmowę z Egeuszem, Demetriuszem i Hipolitą, Lyzander i Hermia zostają sami. Ukochany chce aby wzięli ślub i zamieszkali poza Atenami, tam gdzie jego ciotka. Mają zamiar uciec następnego dnia o czym informują przybyłą Helenę, która z zazdrości (zanim Lyzander poznał Hermię to właśnie jej przyrzekał miłość) chce zdradzić zakochanych i opowiedzieć ich spisek.
Tymczasem trwają przygotowania do przedstawienia. Klin rozdzielił role w sztuce: Motek - Priam, Dudek - Tyzba, Głodniak - matka Tyzby, Ryjek - ojciec Priama, Spój - Lew. Próba ma się odbyć następnego dnia w gaju. W gaju spotykają się Rusałka i PUK (Robin, Dobry druh), który opowiada o królowej Elfów Tytanii. Kobieta wziąwszy pacholę, nie chce go oddać królowi Oberonowi, który pragnie go wziąć na giermka. Nagle nadchodzą, rozpoczyna się kłótnia o zdradę i o pacholę. Oberon w postaci Koryma gra na fujarce i opiewa miłość do Filidzi. Tytania nie chce oddać dziecka ponieważ jego matka była jej kapłanką, następnie ucieka. Oberon rozkazuje Pukowi przynieść bratki (kwiaty miłości), na które niegdyś spadła strzała Kupidyna, który celował w Westalkę, ale strzała upadła dalej na biały kwiat. Jeżeli sok z kwiatu poleje się na oczy śpiącej wówczas będzie ona miłowała tego kogo ujrzy po przebudzeniu. Oberon chce użyć tego podstęp wobec Tytanii, aby zakochała się w jakimś zwierzęciu i oddała pacholę.


(…)

… przemieniony przez PUKa, który nałożył mu głowę osła. Wszyscy go opuszczają. Zbudzona Tytania zauważa go i zakochuje się w nim, zwołuje rusałki, które oddały mu cześć i zaprowadziły do altany Tytanii. Nagle przybywa Oberon, któremu PUK opowiada jak włożył na głowę Spodka oślą głowę. Zbliżają się do nich Hermia i Demetriusz. Hermia nie wierzy, że jej ukochany Lyzander mógł uciec, sądzi, że to Demetrusz…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz