Walory dekoracyjne roślinności - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 518
Wyświetleń: 1372
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Walory dekoracyjne roślinności - omówienie - strona 1

Fragment notatki:

Walory dekoracyjne roślinności i zasady kompozycji plastycznej Oprócz architektury ogrodowej (jako elementów budowlanych), podstawowy element wyposażenia terenów zieleni stanowi roślinność.
Wśród grup roślinności użytkowej, (uprawy rolnicze, leśne) największe zróżnicowanie liczebności gatunków i odmian występuje wśród roślinności stosowanej do urządzania terenów zieleni. Podstawowe grupy to:
drzewa liściaste i iglaste
krzewy i krzewinki
trawy (zadarniające i rabatowe)
byliny
rośliny dwuletnie i jednoroczne
rośliny cebulowe.
Każda z tych grup wykazuje wielką różnorodność cech zewnętrznych i struktury wewnętrznej (fizjologicznej).
W środowisku terenów zieleni wymienione grupy roślin stanowią szeroko pojmowaną roślinność ozdobną.
Zróżnicowane w ramach wymiennych grup cechy asortymentu gatunków i licznych odmian, stanowią kryterium doboru w projektowaniu kompozycji ogrodowej.
CECHY PLASTYCZNE:
Wielkość,
forma korony,
układy konarów, gałęzi i związane z tym zagęszczenie koron,
barwa kory,
Wielkość, kształt i zabarwienie liści,
barwa i wielkość kwiatów,
barwa i wielkość owoców,
okres kwitnienia i owocowania. Jedną z podstawowych cech roślinności parkowej (drzew, krzewów i innych roślin) jest wysokość uzyskiwana w wieku dojrzałym
Rośliny
Wysokość w m
bardzo niskie
niskie średnie wysokie
bardzo wysokie Zielne
do 0,4
0,4 - 1,0
1,0 - 1,6
1,6 - 2,5
pow. 2,5
Krzewy do 0,6
0,6 - 1,0
1,0 - 2,0
2,0 - 4,0
pow. 4,0
Drzewa do 4,0 4,0 - 8,0 8,0 - 12,0 12,0 - 20,0 pow. 20,0 Forma przestrzenna koron Kuliste
Owalne
Kolumnowe lub stożkowate
„Płaczące” lub o zwisających gałęziach
Płożące
Nieregularne
CECHY FIZJOLOGICZNE
Oprócz cech zewnętrznych, ważną jest również struktura wewnętrzna (fizjologiczna), wyrażająca się w:
odporności na trudne warunki wegetacji (susza, zanieczyszczenie środowiska),
mrozoodporności,
zimotrwałości,
zrzucaniu liści i zmianie ich barw w okresie jesieni. Jesienna zmiana barwy liści

(…)

… w miesiącu październiku. W liściach drzew i krzewów występują dwie zasadnicze grupy barwników: chlorofile (a i b) oraz karotenoidy (karoteny i ksantofile). Chlorofile: niebiesko zielony (a) i żółto zielony (b) nakładając się w chloroplastach dają kolor zielony. Karoteny dają barwę czerwoną i pomarańczową, a ksantofile barwę żółtą. Barwniki te odgrywają podstawową rolę w jesiennej zmianie barwy liści. Nagromadzone w dużej ilości karoteny dają w liściach niektórych gatunków czerwone,- maskujące chlorofil zabarwienie liści np. u klonu „Crimson King'' lub czerwono fioletowe w „Prunus pisardi''. W liściach występują wymienione jak i inne barwniki. Ich obecność jest jednak w okresie wegetacji maskowaną dużą aktywnością rozwoju chlorofili. Aktywności tej sprzyjają warunki wegetacji jakie panują w naszej…
… parkowych w postaci skupin, roślinności drzewiastej, pojedynczych drzew, osi widokowych na tle płaszczyzn trawników oraz place, drogi i elementy architektury parkowej.
Roślinność niska, trawniki i wody rozjaśniają wnętrze parków, a stare rozłożyste drzewostany zwłaszcza liściaste są źródłem cienia.
Dobór roślinności i kompozycja stwarzają w parku określony nastrój. Nastrój może być poważny, smutny lub nawet ponury, (stare, cieniste drzewostany) albo jasny, pogodny, - czemu sprzyjają rozległe płaszczyzny trawników, wody i barwne kwietniki
Aby kompozycja - jaką tworzymy - była ładna, musi w niej panować ład, bo ładne jest to, co zostało w jakiś rozumny i celowy sposób uporządkowane.
Piękno kompozycji zieleni nie zależy wcale od jej bogactwa, liczby odmian i gatunków roślin, ani od skomplikowanych układów…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz