UZALEŻNIENIA Żyjemy w czasach głębokiego kryzysu rodzinnego, co powoduje pozbawienie bliskiej więzi emocjonalnej dziecka z rodzicami. Prowadzić to może do obojętności w stosunku do innych osób, a nawet agresywnych zachowań. Rodzina pełni najważniejszą rolę w rozwoju społecznym dziecka. Rodzice są więc pierwszymi partnerami interakcji społecznych dziecka i oddziałują na nie w okresie kiedy plastyczność jego zachowania się jest największa. W coraz większym stopniu nasilające się zjawisko nieprzystosowania się społecznego budzi niepokój wśród rodziców. W ostatnich latach przemian społecznych, politycznych i gospodarczych w naszym kraju obserwuje się coraz szerszą deprecjacji wartości i norm społecznych. Prowadzi to do zjawiska nieprzystosowania społecznego dzieci i młodzieży. Współcześnie problem dziecka nieprzystosowanego społecznie jest przedmiotem żywego zainteresowania. Interesuje on nie tylko pedagogów, ale również psychologów, socjologów, psychiatrów usiłujących znaleźć przyczyny oraz drogi przezwyciężenia i eliminowania negatywnych zachowań dzieci i młodzieży. Rozwój psychiczny dziecka zależy również w dużej mierze od środowiska wewnętrznego, w którym ono przebywa. Niewłaściwa atmosfera życia rodzinnego powstaje na podłożu głębokich antagonizmów i konfliktów w rodzinie. Konflikty te mogą powstać wraz z rozbiciem rodziny, konkubinatem, alkoholizmem, niewłaściwym, niechętnym czy nawet wrogim stosunkiem do dziecka. W rodzinach patologicznych nauka brutalności zaczyna się od małego. Częste awantury, bicie, alkohol, wyzwiska. W tak zwanych lepszych rodzinach bicie i gwałty zastępuje przemoc zimna. Nieporozumienia między matką i ojcem przenoszone są na dzieci, które izolują się od rówieśników lub wchodzą w skład nieformalnych grup rówieśniczych. Chcąc przynależeć do jakiejś grupy wstępują np. do sekt. Atmosfera domu rodzinnego, a szczególnie stosunek rodziców do dzieci kształtuje ich osobowość. Rodzice często z przyczyn od siebie niezależnych poświęcają dziecku zbyt mało czasu. Prowadzi to do rozluźnienia kontaktów z rodzicami oraz do łatwego nawiązywania przez dziecko różnych kontaktów poza domem. Brak kontroli rodziców zaabsorbowanych pracą zawodową, nawet podczas pobytu w domu, pozostawienie dzieci samym sobie jest przyczyną powstawania pewnych objawów nieprzystosowania społecznego. Nieprzystosowanie społeczne obejmuje drastyczny przejaw naruszenia zasad współżycia społecznego. Proces społecznego niedostosowania można wykształcić w trojaki sposób. Jednym z nich jest utrwalenie reakcji na sytuacje stresowe. Zachowania zmierzające do rozładowania wewnętrznych napięć powodują zmniejszenie frustracji. Drugim jest uczenie się. Odbywa się przez mechanizm identyfikacji i internalizacji, czyli „uzewnętrznienia". Przyjęcie za swoje wymagań i potrzeb otoczenia.
(…)
… bywa często mieszana z innymi substancjami np. PCP. W większości osoby zażywające marihuanę i haszysz nie są osobami uzależnionymi. Dość dużym zainteresowaniem cieszy się LSD i ecstasy. Środki te są nabywane zwłaszcza przez osoby zażywające narkotyki sporadycznie i okazjonalnie. Stosunkowo rzadko konsumowana jest w Polsce kokaina ze względu na wysoką cenę. Konsumenci „polskiej heroiny", funkcjonujący…
… przez nieletnich uważane jest za niebezpieczny już symptom jego wykolejenia. Bywa ono często bezpośrednią przyczyną dokonywania przestępstw, zwłaszcza o charakterze chuligańskim. Z reguły poprzedza je występowanie innych objawów wykolejenia i świadczy o niepokojącym zaawansowaniu tego procesu.
Zatrucie alkoholem niszczy każdy organizm, ale zwłaszcza ten nie w pełni jeszcze rozwinięty, nieodporny. Wpływa na zahamowanie jego rozwoju, zarówno sfery fizycznej jak i psychicznej. Uniemożliwia ono naukę szkolną, wytrąca nieletniego z normalnego trybu życia, wprowadza w świat zdemoralizowany, często przestępczy i proces wykolejenia następuje wtedy nieuchronnie szybko.
Picie związane jest ze zwiększonym ryzykiem zachorowania na nowotwory, zwłaszcza jamy ustnej, gardła, krtani, przełyku, żołądka, wątroby, płuc, trzustki…
…, że większość fizycznie i psychicznie silnych ludzi, z odpowiednio ustabilizowaną pozycją społeczną, którzy zażyją heroinę lub kokainę zaledwie kilka razy, nie popadnie w uzależnienie. Ci którzy się uzależnili, często dochodzą do wniosku, że zrujnowali sobie życie, a ich nałóg zmierza tylko i wyłącznie do „poprawienia" wskaźnika śmiertelności. Poddanie się jakiejkolwiek formie leczenia przez co najmniej trzy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)