To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Uwarunkowania i postępy idei zjednoczenia „Europy Zachodniej” (1946—1992). Po zakończeniu II wojny światowej idea jedności europejskiej rozwijała się w nowych warunkach. Odżyły dążenia zjednoczeniowe. Podłożem politycznym tych dążeń były tragiczne doświadczenia zarówno I jak i II wś, które wykazały dobitnie niemożność przeciwdziałania zagrożeniom pokoju przez pojedyncze państwa i uświadomiły jednocześnie konieczność zbudowania systemu europejskiego, którego celem byłoby w przyszłości chronić Europę przed konfliktami zbrojnymi. Zmęczeni wojną Europejczycy najbardziej potrzebowali nadziei. Stąd jak sądzimy idea jedności europejskiej zyskiwała coraz większe poparcie. Wszystkie kraje Europy Zachodniej miały świadomość swojej słabości i kłopotów. Rozwiązaniem tych problemów mogła być integracja gospodarcza i polityczna.
Europa po II wojnie światowej musiała na nowo się zorganizować. Była rozbita politycznie i gospodarczo . Zniszczenia wojenne dokonały spustoszeń nie tylko materialnych, ale również w sferze ideologii. Motywację polityczną dla powojennych dążeń integracyjnych stanowił przede wszystkim nowy układ sił , jaki powstał po zakończeniu działań wojennych. Europa straciła swoją dotychczasową, mocarstwową pozycję na rzecz dwóch liderów: ZSRR i Stanów Zjednoczonych. Jednocześnie została wystawiona na efekty ich konfliktu, jako potęg reprezentujących wrogie, przeciwstawne systemy ideologiczne. Obawa przed zagrożeniem ze strony Związku Radzieckiego była jednym z głównych powodów podejmowania prób zjednoczeniowych wśród elit zachodnich. W takim układzie politycznym stało się jasne, że Europa ma szansę stać się podmiotem globalnej polityki tylko wówczas, gdy zjednoczy swe siły. Nie było to zadanie łatwe. Działania te musiały doprowadzić na drodze kompromisów i dialogu do zneutralizowania antagonizmów miedzy krajami odwiecznie pozostającymi w konflikcie, np . między Francją i Niemcami . Plan Marshalla Europa po wojnie była bardzo osłabiona pod względem gospodarczym. Nie podźwignęłaby ciężaru odbudowy i modernizacji, gdyby nie polityka Stanów Zjednoczonych względem starego kontynentu. 5 czerwca 1947 roku sekretarz Stanu USA, generał G.Marshall w swym wystąpieniu na Uniwersytecie Harvard zaproponował krajom europejskim pomoc finansową pod pewnym warunkiem: kraje ją przyjmujące musiały uczestniczyć w specjalnie powołanej organizacji do zarządzania pomocą i opracować wspólny program odbudowy europejskiej. Umowy podpisywane z każdym z krajów przyjmujących pomoc zobowiązywały go do wewnątrzeuropejskiej współpracy, koordynacji polityki, liberalizacji i rozwoju handlu. Dnia 16 kwietnia 1948 roku państwa -"adresaci" Panu Marshalla utworzyły Organizację Europejskiej Współpracy Gospodarczej (OEEC). Struktury organizacyjnej, dzięki której będą mogli pracować nad wdrażaniem środków pomocowych. Organizacja ta stanowiła jednocześnie
(…)
… członkostwa. Obok traktatu paryskiego są one traktatami założycielskimi Wspólnot Europejskich. W prawie wspólnotowym są zaliczane do elementów prawa stanowionego pierwotnego.
Kolejne lata wykazały niekwestionowany sukces ekonomicznego modelu integrowania Europy Zachodniej. Wymuszony, w pewnym stopniu, niepowodzeniem projektu Europejskiej Wspólnoty Obronnej oraz Europejskiej Wspólnoty Politycznej, zadecydował…
…. Zimna wojna w każdej chwili mogła się przerodzić w gorącą. Plan Schumana, który początkowo był przedstawiany jako wola budowania klimatu odprężenia na kontynencie europejskim, po wybuchu wojny koreańskiej stał się jednym z elementów wzmocnienia Europy Zachodniej na wypadek agresji ze strony ZSRR. Jednocześnie wzrosło znaczenie Republiki Federalnej Niemiec jako potencjalnego sojusznika z uwagi na potencjał gospodarczy i ludzki tego kraju.
Deklaracja Schumana dała początek negocjacji sześciu w/w państw co w rezultacie doprowadziło do podpisania i ratyfikacji Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, 18 kwietnia 1951 roku.( tzw. Traktat Paryski). Traktat założycielski wszedł w życie 23 lipca 1952 roku.
Proces integracji europejskiej zdecydowanie przyspieszył. Nie obyło się jednak również bez porażek (niepowołanie EWO- Europejskiej Wspólnoty Obronnej oraz EWP- Europejskiej Wspólnoty Politycznej tzw. Plan Plevena)). W związku z tym coraz powszechniejszą zaczęła stawać się opinia, że najlepszą drogą do zjednoczenia europejskiego będzie dążenie do tego celu poprzez integrację na polu gospodarczym.
Pogłębienie integracji- Traktaty Rzymskie
Kolejnym krokiem który miała zbliżyć p-czł. EWWiS były dwa traktaty, które podpisano w Rzymie 25 marca 1957 roku. Pierwszy dał podstawy dla działalności Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG), drugi Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Euratom). Kompetencje organów trzech Wspólnot pokrywały się, w związku z tym w 1964 zadecydowano o ich połączeniu. W miejsce Wysokiej Władzy EWWiS, Komisji EWG i Komisji EWEA powstała jedna Komisja (organ wykonawczy…
… podpisanego rok wcześniej traktatu z Dunkierki o kraje Beneluksu. Głównym powodem zawiązania sojuszu była obawa przed remilitaryzacją Niemiec. Pakt ustanawiający Unię przewidywał pomoc w odbudowie Europy z powojennych zniszczeń oraz współpracę gospodarczą i kulturalną. Traktat Brukselski był to pierwszy pakt w Europie po 1945 dotyczący kwestii obronności - przetarł on ścieżki dla powstałej rok później…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)