To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Dz.U.1996.60.281
2011.10.19
zm.
Dz.U.2011.210.1253 § 1
ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 15 maja 1996 r.
w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom
zwolnień od pracy.
(Dz. U. z dnia 30 maja 1996 r.)
Na podstawie art. 2982 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
Rozdział 1
Usprawiedliwianie nieobecności w pracy
§ 1. Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia i
okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się pracownika
do pracy i jej świadczenie, a także inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane
przez pracownika i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy.
§ 2. 1. Pracownik powinien uprzedzić pracodawcę o przyczynie i przewidywanym okresie
nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma lub możliwa do
przewidzenia.
2. W razie zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest
obowiązany niezwłocznie zawiadomić pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i
przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w
pracy. Jeżeli przepisy prawa pracy obowiązujące u danego pracodawcy nie określają sposobu
zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności pracownika w pracy, zawiadomienia
tego pracownik dokonuje osobiście lub przez inną osobę telefonicznie lub za pośrednictwem
innego środka łączności albo drogą pocztową, przy czym za datę zawiadomienia uważa się
wtedy datę stempla pocztowego.
3. Niedotrzymanie terminu przewidzianego w ust. 1 może być usprawiedliwione
szczególnymi okolicznościami uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika
obowiązku określonego w tym przepisie, zwłaszcza jego obłożną chorobą połączoną z brakiem
lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym. Przepis ust. 2 stosuje się
odpowiednio po ustaniu przyczyn uniemożliwiających terminowe zawiadomienie pracodawcy o
przyczynie i okresie nieobecności pracownika w pracy.
§ 3. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:
1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z
przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,
2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o
zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn
przewidzianych tymi przepisami,
3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność
sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu
nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,
4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ
właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub
samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w
sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym
przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to
wezwanie,
5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych,
zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach
uniemożliwiających odpoczynek nocny.
Rozdział 2
Zwolnienia od pracy
§ 4. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy
(…)
….
§ 7. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika wezwanego w celu
wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym
przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium do spraw wykroczeń; łączny wymiar
zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego.
§ 8. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika na czas niezbędny do
wzięcia udziału w posiedzeniu komisji pojednawczej w charakterze członka tej komisji.
Dotyczy to także pracownika będącego stroną lub świadkiem w postępowaniu pojednawczym.
§ 9. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika na czas niezbędny do
przeprowadzania obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych przewidzianych
przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy oraz o zwalczaniu chorób
wenerycznych.
§ 10. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika wezwanego w charakterze
świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli i
pracownika powołanego do udziału w tym postępowaniu w charakterze specjalisty.
§ 11. 1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika:
1) będącego członkiem ochotniczej straży pożarnej - na czas niezbędny do uczestniczenia w
działaniach ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu, a także - w
wymiarze nie przekraczającym łącznie 6 dni w ciągu roku kalendarzowego - na szkolenie
pożarnicze,
2) będącego ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego - na czas
niezbędny do uczestniczenia w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej
zakończeniu,
2a) będącego członkiem doraźnym Państwowej Komisji…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)