To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ugoda
W umowie ugody strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo uchylić spór istniejący lub mogący powstać. Umowa ta ma charakter umowy wzajemnej ze względy na ekwiwalentność ustępstw wg subiektywnej oceny stron, choćby kryteria obiektywnej nie uzasadniały podobnej oceny. Przez ustępstwo należy rozumieć jakąkolwiek rezygnację z pierwotnie zajmowanego przez stronę stanowiska w zakresie istniejącego między stronami stosunku prawnego. Ugoda należy do tzw. umów ustalających. Causa verstellen - leży u podstaw wszystkich czynności ustalających.
Zmierza do przekształcenia niepewnego lub spornego stosunku prawnego w stosunek pewny i bezsporny, Celem jej jest najczęściej uchylenie istniejącego między stronami sporu, ale ugoda może mieć też na względzie spór, który przypuszczalnie powstanie. Ugoda modyfikuje sytuację stron w ramach już istniejącego stosunku prawnego. Nie stanowi więc całkowicie nowego tytułu prawnego dla wyrażonych w niej praw i obowiązków. Nie pozbawia też znaczenia innych elementów stosunku prawnego, nieobjętych treścią ugody. Np. ustanowione wcześniej zabezpieczenia trwają nadal, chociaż wierzytelność została w ugodzie zmodyfikowana.
Umowa ugody jest czynnością konsensualną, a do jej zawarcia nie jest wymagana forma szczególna. Potrzeba zachowania odpowiedniej formy może wynikać z treści ugody, zwłaszcza z uwagi na jej przedmiot. Ugoda powinna być wtedy zawarta w takiej formie, jakiej wymaga czynność prawna objęta treścią ugody.
Ugoda, jak każda czynność prawna, podlega ogólnym regułom wytyczającym granice dopuszczalnej swobody kształtowania treści czynności prawnej. Ugoda sprzeczna z ustawą, mająca na celu obejście ustawy, sprzeczna z zws jest nieważna. Wyzysk (art. 388) - jedna ze stron, wykorzystując przymusowe położenie, niedołęstwo lub niedoświadczenie drugiej strony, wymusza rażącą dysproporcję ustępstw. Na podstawie tej instytucji pokrzywdzony mógłby domagać się modyfikacji ustalonych ugoda świadczeń, co w konkretnej sytuacji może być dla niego korzystniejsze niż uznanie ugody za nieważną. Do ugody stosuje się przepisy o wadach oświadczeń woli, z zastrzeżeniem odrębności dotyczących błędu.
Doniosłość ma jedynie błąd co do stanu faktycznego, który wg treści ugody obie strony uważały za niewątpliwy, a spór albo niepewność nie byłyby powstały, gdyby w chwili zawarcia ugody obie strony wiedziały o prawdziwym stanie rzeczy. Błąd ten powinien mieć cechę błędu subiektywnie istotnego.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)