To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Udział wojsk polskich w walkach II wojny światowej Odbudowa sił zbrojnych 4 stycznia 1940 roku - układ wojskowy z Francją; przewidywał on utworzenie we Francji Wojska Polskiego, podlegającego rządowi na emigracji. Wiosną 1940 roku liczyło ono 7 tys. 661 oficerów i 74 tys. 603 szeregowych (1. Dywizja Grenadierów, 2. Dywizja Strzelców Pieszych, 10. Brygada Kawalerii Pancerno-Motorowej 3. i 4. Dywizja Piechoty, Samodzielna Brygada Strzelców Podhalańskich oraz lotnictwo myśliwskie). Ponadto w Syrii znajdowała się Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich pod dowództwem płk. Stanisława Kopańskiego.
Bitwa o Narwik Brygada Strzelców Podhalańskich, dowodzona przez gen. Zygmunta Bohusz-Szyszko, była pierwotnie przygotowana do wspomożenia Finlandii w walce z ZSRR w wojnie zimowej. Jednak na skutek poddania się Finlandii i ataku Niemiec na Norwegię i Danię jednostka ta w dniach 17-28 V 1940 r. została przeniesiona do Norwegii, gdzie wzięła udział wraz z wojskami brytyjskimi i francuskimi w walce o Narwik. Boje toczyły się w terenie górzystym, w trudnych warunkach pogodowych. Przeciwnik dysponował wybornymi formacjami strzelców górskich, którymi dowodził gen. Edward Dietl. 1 czerwca miasto zostało opanowane. 8 czerwca jednostka ta została wycofana do Francji, gdzie została rozbita przez Niemców.
Kampania Francuska Latem 1940 r. na terenie Francji stacjonowały 1. Dywizja Grenadierów, 2. Dywizja Strzelców Pieszych, 10. Brygada Kawalerii Pancerno-Motorowej oraz 3. i 4. Dywizja Piechoty (obie w fazie formowania). 1 Dywizja Grenadierów od 14 VI powstrzymywała ofensywę Niemiecką na linii Maginota. 21 VI jej dowódca gen. Bronisław Duch wydaje rozkaz rozproszenia. 2. Dywizja Strzelców Pieszych dowodzona przez gen. Bronisława Pruger-Ketlinga walczyła m.in. pod Maiche. Następnie przekroczyła granice z Szwajcarią gdzie została internowana 20 VI. Dowodzona przez gen. Maczka 10. Brygada Kawalerii Pancerno-Motorowej przed ukończeniem formowania została wysłana do północnej Francji gdzie została rozbita w walce z Niemcami. Jej resztki zostały przeniesione na Wyspy Brytyjskie.
Bitwa o Anglię Do pierwszych starć powietrznych doszło w lipcu 1940 r. Straty Brytyjskie szybko rosły. Tymczasem w Anglii znajdowała się spora grupa doświadczonych lotników polskich przybyłych z Francji. Początkowo dowództwo RAF-u nie chciało ich włączyć do walki. W obliczu strat zdecydowali się jednak na przyłączenie polskich pilotów do RAF-u. Początkowo wchodzili oni w skład dywizjonów angielskich, lecz po pierwszych sukcesach utworzono czysto polskie formacje. W sierpniu do walki przyłączyły się dywizjony 302 i 303. Już pierwsze starcia udowodniły skuteczność Polaków. Łącznie w czasie bitwy o Anglię Polacy zestrzelili 203 maszyny wrogie co stanowi 12% zestrzeleń. Pod koniec wojny istniało 15 polskich dywizjonów w tym i bombowe.
(…)
…-u. Początkowo wchodzili oni w skład dywizjonów angielskich, lecz po pierwszych sukcesach utworzono czysto polskie formacje. W sierpniu do walki przyłączyły się dywizjony 302 i 303. Już pierwsze starcia udowodniły skuteczność Polaków. Łącznie w czasie bitwy o Anglię Polacy zestrzelili 203 maszyny wrogie co stanowi 12% zestrzeleń. Pod koniec wojny istniało 15 polskich dywizjonów w tym i bombowe. Polska Marynarka Wojenna Tuż przed wybuchem wojny trzon polskiej floty w postaci trzech niszczycieli wysłano do Wielkiej Brytanii, gdzie stały się zaczątkiem Polskiej Marynarki Wojennej u boku aliantów zachodnich. Większość okrętów pozostających w Polsce została zatopiona, niektórym udało się przedostać do Wielkiej Brytanii (ORP Wilk, ORP Orzeł). W tym czasie polskie okręty działały na Oceanie Atlantyckim oraz Morzu Śródziemnym, Północnymi, Arktycznym, biorąc udział w wielu operacjach m.in. w polowaniu na Bismarcka i w osłonie desantu na brzegach Normandii. Znaczące sukcesy odniosły dwa okręty podwodne otrzymane od Anglików” ORP Dzik i ORP Sokół. Działając na morzu Śródziemnym otrzymały one miano „Terrible Twins” (straszne bliźniaki). Oprócz nich Polska Marynarka Wojenna otrzymała kilka innych jednostek…
…. żołnierzy do Iranu, zaś w sierpień 1942 r. ewakuacja kolejnych 70 tys. osób (w tym 37% -ludność cywilna) do Iranu; koniec obecności Armii Andersa w ZSRR.
II Korpus
Postał po połączeniu Armii Andersa i Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. W latach 1942043 korpus ten służył na Bliskim Wschodzie. Następnie został przeniesiony do Włoch, gdzie brał udział w walkach o Linię Gustawa w bitwie o Monte Cassino…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)