Teorie dotyczące krzywej Phillipsa - wykład

Philips - skonstruował krzywą o nachyleniu ujemnym, z której wynika iż można zmniejszyć inflację, ale jedynie kosztem wzrostu bezrobocia i odwrotnie. Krzywa ta wskazuje, iż cele takie jak: zmniejszenie inflacji i ograniczenie bezrobocia są dla siebie przeciwstawne. W realnym świcie można osiągną albo to, albo to. Jedno kosztem drugiego. Jeśli państwo stara się ograniczyć bezrobocie, wówczas musi zmniejszyć wydatki i zwiększyć skłonność do inwestowania. Takie działania jednak sprzyjają nakręcaniu inflacji. Chcąc zaś ograniczyć inflację, państwo zwiększa dyscyplinę wydatków budżetowych, zaś BC., a za nim banki komercyjne zaczynają prowadzić restrykcyjną politykę pieniężną. To z kolei prowadzi do recesji gospodarczej i wzrostu bezrobocia koniunkturalnego.
Monetaryści - krytykowali krzywą Philipsa a tym samym zakwestionowali keynsowską zasadę wymienności pomiędzy stopą inflacji i stopą bezrobocia. Uważali, iż takie zjawisko może mieć miejsce jedynie w krótkim okresie. W długim zaś okresie nie występuje jednak żaden bezpośredni związek pomiędzy wielkością bezrobocia a stopą inflacji.
... zobacz całą notatkę