To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Teoria Psychodynamiczna- E.H. Erikson rozwój psychospołeczny odbywa się od urodzenia do śmierci, człowiek rozwija się przez całe życie, człowiek kształtowany jest przez wpływy społeczne, które wchodzą w integracje z fizycznie i psychicznie dojrzewającym organizmem. Każdy okres życia stawia jednostkę przed przeciwstawnymi możliwościami, dla każdego okresu życia jest charakterystyczne zadanie, które nazwane jest kryzysem, które trzeba rozwiązać i to jest krok w rozwoju. Kryzys jest kryzysem normatywnym, czyli charakterystyczny dla danego okresu rozwoju. Aby rozwiązać następny kryzys należy rozwiązać obecny kryzys, jeśli nie rozwiążemy kryzysu to pojawiają się elementy z następnego kryzysu. wiek
Rozwijana cecha ego
Potencjalna zyskana siła
Niektóre zadania i działania
0-2 podstawowa ufność a nieufność
nadzieja
ufność w matkę lub innego głównego opiekuna i we własnej zdolności sprawcze; kluczowe element wczesnego bezpiecznego przywiązania
2-4
Autonomia a wstyd i zwątpienie
wola
Nowe umiejętności fizyczne dają możliwość wolnego wyboru, pojawienie się treningu czystości, nauka kontroli, nieodpowiednie traktowanie prowadzi do wstydu 4-6/7
Inicjatywa a poczucie winy
zdecydowanie
Organizacja działań w jakimś celu: podwyższenie poziomu asertywności i agresji; edypalny konflikt z rodzicem tej samej płci wzbudza poczucie winy
6/7 - ok 12
Pracowitość a poczucie niższości
kompetencja
Przyswojenie podstawowych kulturowych umiejętności i norm wraz z umiejętnościami szkolnymi i spoosbem użycia narzędzi
Ok 12-18 Tożsamość a niepewność roli
wierność
Rzystosowanie pojęcia do siebie samego do zmian związanych z pokwitowaniem; wybór pracy; osiągnięcie dorosłej tożsamości seksualnej i poszukiwanie nowych wartości
Ok 18-25/30
Intymność a izolacja
Miłość
Nawiązanie intymnych stosunków wykraczających poza miłość młodzieńczą; założenie rodziny 25/30 - 60/65
Kratywnośc a zainterswonie sobą i stagnacja
opiekuńczość
Rodzenie i wychowywanie dzieci; skupienie uwagi na osiągnieciach zawodowych i/lub kreatywności; szkolenie nowego pokolenia; porzucenie zainteresowanie sobą na rzecz innych
60/65 - i więcej
Integralność ego i rozpacz
mądrość
Integracja poprzednich etapów i godzenie z tożsamością; akceptacja siebie I okres - więź między opiekunem a dzieckiem jest najważniejsza, ponieważ dziecko nabiera podstawowej ufności do świata bo zaspokaja jego podstawowe potrzeby. Jeśli dziecko zazna właściwej opieki i ukształtuje się zdolność ufności do świata to dzieje się tak dzięki kontaktu z opiekunem. Jeśli dziecko nie ma ufności to pojawiają się różne patologie, są różne formy izolacji od społeczności, brak poczucia pewności, trudność w integrowaniu bodźców.
(…)
… się zdolność ufności do świata to dzieje się tak dzięki kontaktu z opiekunem. Jeśli dziecko nie ma ufności to pojawiają się różne patologie, są różne formy izolacji od społeczności, brak poczucia pewności, trudność w integrowaniu bodźców. Nadzieja to trwałe przekonanie o możliwości spełnienia gorących pragnień wbrew mrocznym impulsom i szalonym emocjom. II okres -- rozwija się układ mięśniowy, dziecko uczy…
…, to jednostka nie będzie miała możliwości odróżnienia, stąd lęk przed zaufaniem - trzymamy innych na dystans, więc powstaje izolacja Miłość - wzajemne oddanie się, nieustannie łagodząca antagonizmy, nieodłącznie towarzysząca wspólnemu działaniu. VII okres - głównym zadaniem jest tworzenie kolejnych pokoleń poprzez powołanie do życia potomstwa a także ich rozwój; nie ogranicza się płodności jako powołanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)